امیر ایرانی
امیر ایرانی در ۱۵ روز قبل، شنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۳، ساعت ۱۹:۰۵ در پاسخ به عمر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹۳:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ
امیر ایرانی در ۱ ماه قبل، شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۰۱ در پاسخ به هیچ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۰:
دقیقاً. یکی از شاهکارهای فروغی
امیر ایرانی در ۲ ماه قبل، دوشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۰۱ در پاسخ به سروش دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۲ - نعت پیغمبر اکرم (ص):
منظور زیارت حرم حضرت رسول(ص) ، مدینه النبی ، است
امیر ایرانی در ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - در ستایش حضرت رسول (ص):
گویا در گویش بختیاری بو به معنای باشد استفاده می شود ، برگزیدن این معنا از بو در این شعر از سعدی بزرگ وزین تر است. باشد که ....
البته استفاده از بو در معنای آرزو و شاید هم با توجه معنای کهن بو ، مشکلی در معنای شعر وارد نمی کند.
امیر ایرانی در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۲۹ در پاسخ به سایه های بیداری سایه های بیداری دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۸۵:
بسم الله الرحمان الرحیم
انسان بودن خود هدفی بزرگ است..
آن دو درخواست سید الشهدا در راه انسانیت بوده است ، انسانیتی که حکم میکند از جنگ و خونریزی و اسارت حدالامکان جلوگیری شود.
ماجرای کربلا بسیار پیچیده است ، سید الشهدا ابتدا امری را فدای امری می کند ، یعنی آبرو و اعتبار را فدای زنده ماندن خود و خانواده اش و جلوگیری از جنگ می کند. (که البته این کار تنافی با هدف احیای دین ندارد زیرا در صورت زنده ماندن حضرت ، بلاشک این هدف دنبال می شد. اصلا سیدالشهدا در آغاز نیز برای جنگ خارج نشد بلکه برای عزیمت به کوفه از مکه خارج شد پس اصلا جنگ مانعی در برابر حضرت بوده و حتی زمانی که توسط لشگریان یزید متوقف می شود به آنها متذکر میشود که خودتان مرا برای بیعت خواندید ، حال که مایل نیستید بر می گیردم)
بعد از این فداکاری که موفق نبود ، حضرت دست به فداکاریِ بزرگتری می زند : فداکردن جان و اسارت خانواده در برابر احیای سنت الهی....
هیهات من الذله
در آخر گمان کردم که در صحبتتان تلویحا مقام سیدالشهدا کوچک شمرده شده ، قطعا این گمان من اشتباه است اما برای یادآوری این مطلب که بزرگانی چون مولانا خاک پای عترت اهل بیت اند این رباعی را بخوانیم:
در دایرهٔ وجود موجود علیست
اندر دو جهان مقصد و مقصود علیست
گر خانهٔ اعتقاد ویران نشدی
من فاش بگفتمی که معبود علیست
مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۳
امیر ایرانی در ۴ ماه قبل، جمعه ۱۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۵ در پاسخ به مهدی جاوید دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۲۰۶:
احد لیس کمثله صمد لیس له ضد، کریم ، عظیم ، شبه ، وصف ، فهم و ....
البته با این حجم از عبارات عربی در شعر حکیم سنایی ، بهتر است که همان عبارات عربی مخصوص نماز خوانده شود نه چیز دیگری