Mr. H Last Name
Mr. H Last Name در ۱ سال قبل، دوشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۶:۰۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۷ - گفتار اندر ستایش پیغمبر:
ابیات فوق شاهکاری پر معنا و پر محتوا از فردوسی بزرگ هستند که در کنار تاریخ, نشان دهنده عقیده صحیح ایرانیان و حبِّ آنها به اسلام و خلفای راشدین است, و همچنین این ابیات, عِلم و دقَّت بالای فردوسی به مسائل تاریخی را نشان می‌دهد.
کـه خورشـیـد بعد از رسولان مـه - - - نتابـید بر کس زِ بُوبَـکـر بـه
+ نماد: «خورشید» نماد از حیات و زندگی هست.
+ کنایه: «بهترین تابش خورشید بر ابوبکر» کنایه از عزَّت دادن به اسلام بهتر از همه هست.
+ مراعات نظیر: واژگان «مه» و «خورشید», و همچنین, «رسول» و «ابوبکر».
+ قافیه و سجع: «مه» و «به» دارای قافیه هستند.
خورشید که نمادِ «حیات» و «اوج» و «قدرت» هست بیان می‌کنه که بعد از «رسولان» به کسی نتابید جز ابوبکر «ابوبکر صدّیق» - یعنی بعد از عزَّت و اوجی که دین در زمان رسولان گرفت, به واسطه ابوبکر, «عزَّت» و «جان» دوباره‌ای به اسلام داده شد.
عُــمَــر کَــرد اِسـلام را آشِــکـار - - - - بیاراست گیتی چو باغِ بهار
+ مراعات نظیر: «گیتی», «باغ» و «بهار».
+ مبالغه: «بیار بودن گیتی».
+ تشبیه: تشبیه شدن «گیتی» به «باغ و بهار».
+ واج آرایی: «عمر» و «آشکار» و «بیار» و «بهار».
عمر رضی الله عنه اسلام رو بر مردم آشکار کرد - در اینجا داره اشاره می‌کنه به جهاد هایی که امیر المومنین عمر برای گسترش اسلام داشتن, و به صورت مبالغه آمیز میگه: با این مجاهدت ها هستی به مانند باغ و سرزندگی بهار بیار شد.
پس از هر دو آن بود عثمانِ گُزین - - - - خداوند شرم و خداوند دین
+ مبالغه: «خداوند شرم» و «خداوند دین»
+ تکرار: «خداوند».
+ واج آرایی: «آن» و «عثمان» و «گزین» و «دین» و «خداوند».
+ تلمیح: «گُزین» اشاره دارد به گزینش شورا.
پس از ۲ خلیفه اوَّل, ابوبکر و عمر, عثمان بود رضی الله عنهم - گُزین بودن اشاره دارد به انتخابِ شورای شش نفره امر المومنین عُمَر که در آن عثمان منتخب شد؛ در ادامه ایشان را به صورتِ مبالغه آمیز به شکلی خدا خواسته, با شرم و حَیا معرفی می‌کند؛ کسانی که تاریخ حکومت ایشان را خوانده‌اند متوجه خواهند شد که در این مصرَع چقدر دقیق صحبت شده است؛ بخش بعد هم اشاره به پاسداری ایشان از دین خداوند دارد؛ بازهم کسانی که تاریخ را خوانده باشند, خواهند دانست که پیروان خوارج در حکومت ایشان, چقدر ایشان را به بهانه های جزئی برای حفاظت ایشان از دین و قرآن آزار دادند.
چـهارم علـی بـود جُـفـت بـتـول - - - - که او را به خوبی ستاید رسول
+ استعاره: «بتول» استعاره از فاطمه رضی الله عنها.
+ قافیه: «بتول» و «رسول».
+ واج آرایی: «چهارم» و «را» و «رسول».
خلیفه چهارم هم علی رضی الله عنه بود که همسر بتول بود, و نبی از ایشان به خوبی تعریف می‌کنه - بتول استعاره از فاطمه رضی الله عنها هست.
نَـبـی آفتاب و صحـابـان چو مـاه - - - به هم بستهٔ یک‌دگر راست راه
+ تشبیه: «نبی آفتاب» و «صحابان چو ماه».
+ استعاره: «صحابان» استعاره از صحابه
+ جِناس: «ماه» و «راه».
+ مراعات نظیر: «آفتاب» و «ماه».
+ واج آرایی: «آفتاب» و «صحابان» و «ماه» و «راست» و «راه».
این بیت نیز اشاره به رابطه و جایگاه صحابه با پیامبر دارد, و ارتباط نا گسستنی آنها از یکدیگر را بیان می‌کند.