مهدی
مهدی در ۱۸ روز قبل، پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۳ در پاسخ به فرید وحدت دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹:
سلام
در نسخه‌های معتبری چون ایاصوفیه (۸۱۳ ه.ق) و فخرالدین کاتب (۸۷۵ ه.ق) که درموزه پاریس نگه‌داری می‌شود ای نازنین‌صنم ضبط شده و دکتر نیساری در تصحیح ارزنده خودشان نازنین‌صنم را ترجیح داده‌اند. شاید علت دو برداشت این باشد که حافظ اشعار خود را پیوسته ویرایش می‌کرده و چند نسخه از هرکدام موجود است. اما نمی‌تواند ای نازنین پس چه مذهب گرفته‌ای باشد چون حداقل وزنش جور در نمی‌آید. درمورد تصحیح معنایی هم احتمالا نکاتی وجود دارد و ضبط صحیح‌تر از بین همین دو ضبط است.
مهدی در ۲ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۰۸ در پاسخ به فرخ مردان دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۲:
درود جناب فرخ
با تفسیر شما از ندیدن دیگری پس از مرگ آن‌وقت باید به اندازه‌ی تمامی آدم‌ها راه باشد برای جدا شدن مسیر. اگر نباشد منطق شاعری زیر سوال می‌رود و اگر مقصود از دوراهی همان چندراهی باشد ضعف حافظ در واژه‌پردازی است. زیرا دو عدد کثرت که نیست هیچ، از قضا عدد قلت است. با توجه به شناخت بنده از واژه‌پردازی و بینش دقیق حافظ چیزی که می‌گویید نمی‌تواند صحیح باشد.
از طرفی مشخص نیست خطاب حافظ چندم شخص است. اگر یک نفر باشد آن‌وقت بحثتان درمورد دوستان حافظ اساسا موضوعیت ندارد.
در ادامه به درستی گفتید مقصود از منزل همان دنیاست. ولی توجه بدارید که دوراهی بر سر مسیر و راهی است که آغاز و پایانی دارد. منظور حافظ این است که هر انسان از یک جا می‌آید و در ادامه به جایی خواهد رفت و ما در طی این مسیر، در حال حاضر وسط یک دوراهی ایستاده‌ایم. اگر مقصود از دوراهی مرگ و ماندن بود آن‌وقت حافظ منزلی را مثال می‌آورد که کسی بماند و کسی برود. ولی اینجا مشخص است که دو راه است و شخص مورد خطاب حافظ هم قرار است راه دیگر را برود.
مهدی در ۳ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۰۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹:
بیت آخر خیلی جالبه میگه تو (مثل شاهای قدیم) مجازی 1000 تا مثل من (سعدی) رو بکشی و بعد بگی من نگفتم بکشید!