هادی کاظمی
هادی کاظمی در ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۸ در پاسخ به منوچهر علاج دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:
حاشیه ای که این عزیز نوشتن الان یه پسر سیزده سالست،با عرض پوزش به خاطر این تاخیر سیزده ساله در پاسخگویی به این حاشیه،علت پاسخگویی الانم فقط برای جلوگیری از جهت دهی نادرست افکار کسانی که ممکنه این حاشیه رو بخونن هست،حافظ فقط چیزی رو که دیده به عنوان مثال گفته حالا حافظ چی دیده,اگه تو یه خونه یا انبار تاریک یه سوراخ باشه از اون سوراخ نور میاد داخل به شکل یه استوانه از نور حالا اگه اون انبار یکم غبار داشته باشه مثل انبار کاه یا یه طویله که فرضش واسه زمان حافظ غیر منطقی نیست،این غبارا که تو هوا هستن به علت جریان هوایی که وجود داره رو به بالا حرکت می‌کنن و چون انبار تاریکه حرکتشون تو استوانه نور به وضوح معلومه همین. من هم نظر این عزیز رو در مورد شعر "دل هر ذره که بشکافی آفتابیش در میان بینی" هاتف اصفهانی داشتم که نظر من هم درست نبود و منظور شاعر چیز دیگه ایه.
با تشکر از همه عزیزان