فریگیس در ‫۴ سال قبل، شنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۰۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۴:

با سلام،

من منظور مصرع "که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم" را به درستی متوجه نمی‌شوم. آیا شاعر می‌گوید که دنیا جان شیرینش را ملول کرده است یا اینکه دنیا باعث شده از جان شیرین و زندگی ملول شود و در واقع انگار به نوعی آرزوی مرگ می‌کند؟