هستی حد در ‫۲ ماه قبل، جمعه ۲۰ مهر ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۵۸ دربارهٔ ایرج میرزا » مثنوی‌ها » عارف نامه » بخش ۵:

شرمنده هستم من خویش

ز شعر سرایی اکنونم از تشویش

منتها زین کنار هم چیدن کلمات

خجالت کشیدم از زنانگی خویش

خوشا به حال ما که نزیستیم در زمان شما

تو را میگویم ایرجی با احوال خراب آهایی میرزا

شرم بر نام شاعر و ننگ بر عقده های گشوده ات

که قلموو کاغذ را با پ و ر ن گرفته بودی اشتباه