مجتبی
مجتبی در ۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۸ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۳۳ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۳۳:
سلام؛ ضمن تشکر از سایت خوبتان
در کتاب "دوبیتی های بابا طاهر" بر اساس نسخه "محمد علی فروغی" کلمه "طُرفه" به جای "طَرفه" که خوانش شده نوشته شده است.
مجتبی در ۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۸ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۶ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۴۱ - تهیدست:
دو شاه بیت غزل این جاست :
مادری بوسه بدختر میداد
کاش این درد به دل میگنجید
من کجا بوسهٔ مادر دیدم
اشک بود آنکه ز رویم بوسید
یادت هزاران هزار بار گرامی... بانو اعتصامی...
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۹ - ای رنجبر:
زیبا زیبا زیبا!
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۲۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۴۵ - مور و مار:
به شدت دوست دار ابیات 26 به بعد شده ام.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۲۶ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۴۵ - مور و مار:
به به!
این شعر را باید برای کسانی بخوانیم که عجب و جهل و خود پرستی کورشان کرده. و شیطان در وجودشان دخول کرده.... !
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۱۹ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۴۳ - تیره‌بخت:
چنان این اشعار درد و سوز دارد که گویی بانو اعتصامی خود این تلخی ها را تجربه کرده!!
روحت شاد و یادت گرامی....
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۲۷ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹:
درود
و باید گفت گویی بانو اعتصامی این شعر را از روی قرآن نوشته!!!
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۰۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸:
سلام بیتی جا افتاده؛
چو با راستی خوی کردی ترا
ز ناراستیها پشیمان کنند
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۶۱ - هرچه باداباد:
غم ها نهفته است دراین بیت :
چه توان خواست از مکاید دهر
چه توان کرد، هر چه باداباد
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۸۲ - سفر اشک:
زبان عاجزست از تعریف این غزل.... خیلی زیبا بود...
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۶ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۳ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۳۰ - بهای نیکی:
با سلام.
این قطعه سروده در دیوان پروین اعتصامی در بخش "قصیده ها" قرار گرفته. لطفاً تصحیح شود.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۵۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳:
در این شعر بانو اعتصامی خواسته های این دنیا، و دنیا را گذرا و فانی خوانده، و چه خوب و زیبا عرض کرده که باید به دنبال حقیقت و چیزی نا متناهی ، که خدا نام دارد بگردیم. چیزی که در این دنیا نا تمام است و از شراب آن هر چه خوریم سیر نمی شویم..
من به شدت ، عاشق این دو بیت شدم :
گذشتنگه است این سرای سپنجیبرو بازجو دولت جاودان را
به رود اندرون، خانه عاقل نسازد
که ویران کند سیل آن خانمان را
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۱۵ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۳۷ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲:
میتوان گفت در این شعر بانو اعتصامی نفس، شیطان را و خطرات آن را به خوبی به تصویر کشیده، و همچنین راه درمان آن را نیز گفته، از همان شروع شعر "کارمده نفس تبه کار را ، در صف گل جا مده این خار را" به خوبی روح پاک و مقدس آدمی را نمایان کرده، چرا که تمامیه انسان ها روحشان مقدس و از حضرت حق میباشد، در ظرفیت آدمی و در وجود آدمی درست نیست که "نفس" و "تبه" را به خود راه بدهد. و در ادامه به اذیت شدن روح در این دنیا اشاره میکند که میگوید: " بار وبال است تن بی تمیز / روح چرا می‌کشد این بار را" چرا که آدمی به شدت پیرو نفس خود است، این باعث اذیت شدن روح میشود، و از اواسط شعر به بعد، نصیحت میکند آدمی را که هرچه اهرمن نوشت ( یعنی نفس را راه نده ) پاره کن و بدان گوش مکن چرا که چیزی جز تیرگی و ملامت عایدت نمی شود و تأکید میکند که دل خود را از هرگونه نفس دور بنماییم.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۳۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵۵ - نکوهش بیجا:
و چه زیبا
و چه پر محتوا...
و چه با حلاوت...
و چه با طراوات...
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۷ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۳۵ - پیام گل:
سلام و با خواندن این شعر قطره اشکی بر دیده ام چکید چرا که این شعر بسیار پر محتوا و مانند همیشه غمی آرام در آن نهفته، از گذرعمر، از رفتن انسان ها و..
روحت شاد و هزاران بار شاد، بانو اعتصامی....
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۳ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۴۸ - ناتوان:
سلام، و برداشت این حقیر از این شعر این گونه است که؛
یکم، شما تا وقتی موضوعی را تجربه نکنید نمیتوانید به خوبی آن را تجربه کنید، در اینجا شعر جوانی که در چلچله جوانی خود به سر میبرد، از پیری سوال میکند که پیری چگونه است؟ و مطلقاً جوان نمیتواند پیری را بی آن که تجربه کرده باشد درک کند، همانند کسی که از ابتدای توّلد خود در حریر و پرنیان پروورش یافته و بخواهد طعم فقیری را از یک فقیر بپرسد
دوّم، هرگز جوانی را از دست نده، و قدرش را بدان چرا که جوانی همان فرصت است و چه بسا کسانی که گمان میکنند این فرصت ها و این جوانی تا ابد پایدار میماند.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۳۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۲۴ - بام شکسته:
سلام و برداشت من از این شعر این هست که؛ این شعر درباره دشمنی های بسیار بسیار کوچکی هست که پیش می آید و به مرور باعث ویرانی همه چیز میشود، مانند کسانی که توطئه ای علیه کسی درست میکنند و عاقبت باعث نابودی یک خانواده، یک شغل و.. میشود.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۲۹ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۳ - ارزش گوهر:
سلام و به نظر من مفهوم این قطعه شعر درباره قدر شناسیست، چه بسا کسانی که چیز های با ارزش به دستشان می افتد امّا قدر آن را نمیدانند قطعاً از دست یک آدم قدر نشناس بر می آید که یک گوهر را در میان سنگریزه ها رها کند.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۶ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵۹ - نهال آرزو:
سلام
واقعاً چه زیبا بانو اعتصامی علم را اینجا بلند مرتبه خوانده و گفته به دنبال علم بروید و فقط علم است که به انسان ها برتری میدهد.
مجتبی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۶ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۴۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۳۶ - پیک پیری:
سلام و باید گفت چه تمثیل زیبایی ست این تمثیل از گذر عمر.
که جوان ها گاهی وقت ها افراد مسن و از سن گذشته را تمسخر میکنند و خود روزی میرسد که بدین تقدیر دچار میشود
آری، پیری، مرگ، تقدیرییست که دیر یا زود بر همگان نازل میشود..