سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳ مقصود ز آفرینش ما جان است وین گوهر پاک را حقیقت کان است دل هست کتابی که نوشت است خدای وین روی که می بینی پشت آن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: مقصود از آفرینش انسان، جان و روح اوست که به نوعی گوهر و حقیقتی درونی دارد. دل انسان مانند کتابی است که خداوند آن را نوشته و ظاهر انسان فقط درکی از باطن عمیق‌تر اوست.
هوش مصنوعی: هدف از آفرینش ما، روح و جان انسان است و این گوهر پاک از حقیقتی عمیق و ارزشمند نشأت گرفته است.
هوش مصنوعی: دل مثل کتابی است که خداوند آن را نوشته و این چهره‌ای که می‌بینی، تنها نشانه‌ای از آن نوشته‌هاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفتم صنما دلم تو‌را جویان‌‌است
گفتا که لبم درد تو‌را درمان‌‌است
گفتم که همیشه از منت هجران‌است
گفتا که پری ز آدمی پنهان‌است
می لعل مذاب است و صراحی کان است
جسم است پیاله و شرابش جان است
آن جام بلورین که ز می خندان است
اشکی است که خون دل در او پنهان است
گفتم که لبم به بوسه‌ای مهمان است
گفتا که بهای بوسهٔ من جان است
عقل آمد و در پهلوی من زد انگشت
یعنی که خموش، بیع … که ارزان است
آن غصه که او تکیه‌گه سلطان است
بهتر ز چهار بالش شاهان است
آن غصه عصای موسی عمران است
آرامگه او ید بیضا زان است
غم آتش و دل هیمه غمناکان است
غم آب حیات گوهر پاکان است
در هر نفسی که روی برخاک نهی
گر نار در آید ای نکو دخانش آن است؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.