هر آه که من به صبحگاهی زده‌ام
زان آتشی اندر دل ماهی زده‌ام
در خواب اگر دلت بترسد تو بدان
کآن لحظه من از سوز دل آهی زده‌ام
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
هر آه که من به صبحگاهی زده‌ام
زان آتشی اندر دل ماهی زده‌ام
در خواب اگر دلت بترسد تو بدان
کآن لحظه من از سوز دل آهی زده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات عمیق و سوزناک خود اشاره می‌کند. او می‌گوید هر آه و ناله‌ای که در صبح می‌کشد، ناشی از آتش دل اوست. همچنین، به معشوقه‌اش می‌گوید که اگر در خوابش ترسیده باشد، باید بداند که او از سوز دلش آهی کشیده است. به طور کلی، شعر بیانگر عشق و درد جدایی است.
هوش مصنوعی: هر آه و ناله‌ای که من در صبحگاهان سر داده‌ام به خاطر آتش عشقی است که در دل خود دارم.
هوش مصنوعی: اگر در خواب دلت بترسد، بدان که در آن لحظه من به خاطر درد دل خود، آهی از دل کشیده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.