|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به بیان درد و رنج ناشی از دوری و فراق می‌پردازد. در اینجا، گلزار به زیبایی و عشق اشاره دارد که باوجود تمام زخم‌ها و دردها، همچنان اثر آن بر دل و جان باقی مانده است. دل پر از ناله و غم، در نهایت به حالت خونین و دردناک دچار می‌شود، اما این احساسات و صداهای زار همچنان ادامه دارند. به طور کلی، این متن به عمق احساسات انسانی و آثار سختی‌ها بر روح و جان می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در چهره‌ات مانند خارهایی است که از باغ گل سرچشمه می‌گیرد و این درد و رنجی که بر جانم نشسته، همچنان باقی مانده است.
هوش مصنوعی: دل کسی که با ناله و فریاد به کوه‌ها خون می‌ریخت، حالا به حالت ناراحتی و غم تبدیل شده و دیگر اثری از آن دل خونین نیست، اما ناله و فریاد او همچنان باقی مانده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.