سَروَرِ اَهلِ عَمایِم، شمعِ جمعِ انجمن
صاحبِ صاحبقَران، خواجه قوامالدین حَسَن
سادِسِ ماهِ ربیعالاخر، اندر نیمروز
روزِ آدینه، به حُکمِ کردگارِ ذوالمِنَن
هفتصد و پنجاه و چار، از هجرتِ خَیرالبَشَر
مِهر را، جوزا مکان و؛ ماه را، خوشه وطن
مرغِ روحش کـاو هُمای آشیانِ قُدس بود
شد سوی باغِ بهشت، از دامِ این دارِ مِحَن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به توصیف بزرگی به نام قوام الدین حسن میپردازد که در ششم ماه ربیع الآخر در روز جمعه و در سال 754 هجری قمری به دستور خداوند وفات میکند. او را به عنوان سرور اهل دانش و نور جمع نامیده و روحش را به پرواز در باغ بهشت توصیف میکند. اشاره به خورشید و ماه نیز نمادی از کیفیت وجود او و جایگاهش در جهان است.
هوش مصنوعی: این بیت به بزرگی و مقام والای شخصیتی اشاره دارد که در میان مردم و در محافل اجتماعی مورد احترام و توجه خاصی است. این فرد با ویژگیهای برجستهاش مانند علم و دانش، به عنوان راهنمای جامعه شناخته میشود و به مانند شمعی روشن در میان جمع، دیگران را به سوی روشنایی و دانایی هدایت میکند.
هوش مصنوعی: در روز جمعه و در نیمه روز در ماه ربیعالاخر، به فرمان خداوند مهربان.
هوش مصنوعی: در سال هفتصد و پنجاه و چهار هجری، که از هجرت پیامبر بزرگوار اسلام میگذرد، ماه در نشانه جوزا قرار دارد و این زمان یادآور شهر خود است.
هوش مصنوعی: پرندهای که روح اوست، در آشیانهای مقدس مانند هُمایی بود که راهی به سوی باغ بهشت میشود و از این دنیای پر از رنج و سختی رهایی مییابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
شاه گیتی خسرو لشکرکش لشکرشکن
سایهٔ یزدان شه کشور ده کشورسِتان
ای دننده همچو دن کرده رخان از خون دن
خون دن خونت بخواهد ریخت گرد دن مدن
همچو نخچیران دنیدی، سوی دانش دن کنون
نیک دان باید همیت اکنون شدن ای نیک دن
راه زد بر تو جهان و برد فر و زیب تو
[...]
سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من
سنبلی بس با بلا و سوسنی بس با فتن
سوسن از سیم پلید و سنبل از مشک سیاه
در پلیدی صد ملاحت ، در سیاهی صدشکن
نوروزیب از روی و قد او همی خواهند دام
[...]
ای نهاده بر میان فرق جان خویشتن
جسم ما زنده به جان و جان تو زنده به تن
هر زمان روح تو لختی از بدن کمتر کند
گویی اندر روح تو مضمر همیگردد بدن
گر نیی کوکب، چرا پیدا نگردی جز به شب
[...]
ای سهی سرو روان از تو بهشت آئین چمن
روی تو ماهست و گرد ماه از انجم انجمن
مشک داری بر شقایق ورد داری بر عقیق
سرو داری بر گل و شمشاد داری بر سمن
از نسیم زلف تو همچون شمن گردد صنم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.