در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو؟
در هفت فلک، اختر فیروزی کو؟
گویی: نبود به یک روش، سیر فلک
عمری‌ست که شب می‌گذرد، روزی کو؟
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو؟
در هفت فلک، اختر فیروزی کو؟
گویی: نبود به یک روش، سیر فلک
عمری‌ست که شب می‌گذرد، روزی کو؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به جستجوی نوری در دل شب و ستاره‌ای در فلک می‌پردازد. او از تاریکی و گذر شب‌ها سخن می‌گوید و می‌پرسد که چرا روزی در این سیاره وجود ندارد که روشنی‌بخش باشد. به‌طور کلی، شاعر به عدم وجود روشنایی و روزنمی‌نگرد و به زیبایی‌ها و امیدهای فراموش شده اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در میهمانی دنیا، چه کسی است که مانند شمع، روشنی‌بخش شب باشد؟ و در میان آسمان‌های هفتگانه، کجاست ستاره‌ی درخشان و خوش‌شانس؟
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تصورات و افکار در مورد زمان و تغییرات آن در زندگی ما همیشه در حال تغییر است. زندگی مثل یک چرخه است که شب‌ها می‌گذرد و روزها نیامده‌اند. این احساس همچنان ما را به یاد می‌آورد که روزی به سمت ما خواهد آمد، اما در حال حاضر، فقط شب را تجربه می‌کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.