دل عقده چرخ تا گشود، افکندش
برداشت اگرچه زود، زود افکندش
رهرو گرهی دید به راهی، برداشت
بگشود، در او هیچ نبود، افکندش
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دل عقده چرخ تا گشود، افکندش
برداشت اگرچه زود، زود افکندش
رهرو گرهی دید به راهی، برداشت
بگشود، در او هیچ نبود، افکندش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به مکاشفه‌ای اشاره می‌کند که وقتی دل انسان به آرامش می‌رسد و مشکلاتش برطرف می‌شود، او به راحتی می‌تواند از گره‌ها و موانع عبور کند. در ابتدا ممکن است به نظر برسد که گره‌ها حل نشده‌اند، اما در واقع از بین می‌روند و به هیچ چیز تبدیل می‌شوند. به عبارتی دیگر، با صبر و تلاش، راه‌هایی که در ابتدا دشوار به نظر می‌رسند، قابل عبور می‌شوند.
هوش مصنوعی: دل زمانی که چرخ فلک راز خودش را فاش کرد، باری را که حمل کرده بود، رها کرد؛ هرچند که این کار را به سرعت انجام داد و زود رها کرد.
هوش مصنوعی: مسافر در مسیر خود به گرهی برخورد کرد و آن را باز کرد، اما در داخل آن چیزی نیافت. بنابراین، آن را رها کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.