آن را که بزرگ است خرد در همه باب
آزاد برون رود ازین دیر خراب
کوچک‌خردان به قید دنیا میرند
اطفال روند دست و پا بسته به خواب
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آن را که بزرگ است خرد در همه باب
آزاد برون رود ازین دیر خراب
کوچک‌خردان به قید دنیا میرند
اطفال روند دست و پا بسته به خواب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تفاوت بین خردمندان و ناچیزان اشاره می‌کند. او می‌گوید که افراد بزرگ و خردمند می‌توانند از محدودیت‌های دنیوی رها شوند، در حالی که افراد کوچک و بی‌خود در قید و بند دنیا قیاس می‌شوند و مانند کودکان، دست و پا بسته هستند و به خواب می‌روند.
هوش مصنوعی: هر کس که دارای بزرگی و فهم است، در هر موضوعی به راحتی می‌تواند از این مکان خراب و بی‌مقدار خارج شود.
هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره شده که انسان‌های کم‌خرد به خاطر وابستگی به دنیای مادی و مسائل دنیاوی زندگی می‌کنند و به تدریج از بین می‌روند. در مقابل، کودکان مانند بره‌های گمشده و ناتوان به خواب می‌روند، نشان‌دهنده‌ی بی‌پناهی و آسیب‌پذیری آن‌هاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گل بر رخ توست و چشم من غرقه به‌آب
من تافته و زلف تو پیچیده به‌تاب
زلف تو بر آتش است و من گشته کباب
بی‌خواب من و نرگس تو مایهٔ خواب
گه میگردم بر آتشِ هجر کباب
گه سر‌گردانِ بحرِ غم همچو حباب
القصه چو خار و خس درین دیرِ خراب
گه بر سرِ آتشم گهی بر سرِ آب
گر نه سبب تو بودی ای در خوشاب
آدم نروی لمن درین کوی خراب
هجران تو گر زمانه دیدی در خواب
گشتی دل و جان این جهان آتش و آب
آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب
بی خدمت تو کرد طلب حشمت و آب
معلوم بود که دانۀ در خوشاب
غواص خردمند نجوید ز سراب
چون آتش و آب از بدی پاکم و ناب
چون آب صفا دارم و چون آتش تاب
در آتش و آبم کند ار چرخ عذاب
بیرون آیم چو زر و در زآتش و آب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.