هر ذات مگو به ذات جاوید رسد
هر سایه کجا به سایه بید رسد
در پرتو مهر، ذره گردد موجود
اما نتواند که به خورشید رسد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
هر ذات مگو به ذات جاوید رسد
هر سایه کجا به سایه بید رسد
در پرتو مهر، ذره گردد موجود
اما نتواند که به خورشید رسد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیان می‌کنند که هر چیزی به ذات و ماهیت واقعی خود می‌رسد، اما نمی‌تواند به مرتبه‌ی بالاتر یا جاودانه دست یابد. به عنوان مثال، اگر چه ذرات در پرتو نور و محبت شکل می‌گیرند، اما نمی‌توانند به عظمت و روشنایی خورشید برسند. این سخنان نشان‌دهنده‌ی محدودیت‌ها و مراتب مختلف وجود در عالم است.
هوش مصنوعی: هر چیزی نمی‌تواند به مقام ابدیت برسد و هر چیزی که به یک شکل زنده است، نمی‌تواند به عمق و حقیقت وجود برسد.
هوش مصنوعی: در نور خورشید، یک ذره به وجود می‌آید، اما هرگز نمی‌تواند به خورشید برسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.