هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از احساس ناامیدی و فقدان می‌گوید. او به این اشاره دارد که زمانی که از پیوند با محبوبش محروم شده، ناچار به ناله و غمگینی روی آورده است. او می‌خواهد بداند آیا ناله‌اش در دل محبوب اثر می‌گذارد یا اینکه زندگی‌اش بدون محبت او به سرعت نابود خواهد شد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از احساس ناامیدی و فقدان می‌گوید. او به این اشاره دارد که زمانی که از پیوند با محبوبش محروم شده، ناچار به ناله و غمگینی روی آورده است. او می‌خواهد بداند آیا ناله‌اش در دل محبوب اثر می‌گذارد یا اینکه زندگی‌اش بدون محبت او به سرعت نابود خواهد شد.
هوش مصنوعی: وقتی که دیگر نتوانستم تو را در آغوش بگیرم، به سراغ دیگران رفته‌ام و از آنها شکایت و ناله می‌کنم.
هوش مصنوعی: یا ناله من در دلت تاثیر بگذارد، یا اینکه ناگهان عمر من به پایان برسد و بسوزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با روز رخ تو گرچه ای دوست چو ماه
از روز و شب جهان نبودم آگاه
بنمود چو چشم بد فروبست آن ماه
شبهای فراق تو مرا روز سیاه
اندر شش و چار غایب آید ناگاه
در هشت و دو اسب خویش دارد کوتاه
در هفتم و سوم بفرستد چیزی
اندر نه و پنچ و یک بپردازد راه
گویند که معشوق تو زشتست و سیاه
گر زشت و سیاهست مرا نیست گناه
من عاشقم و دلم بر او گشته تباه
عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه
بر دل دارد لاله یکی داغ سیاه
دارد سمن اندر زنخش سیمین چاه
بر فرق سر نرگس از زر کلاه
بر فرق سر چکاوه یک مشت گیاه
برداشت بت من از سر آن چتر سیاه
زان پس که دل سپاه بس برد ز راه
عمدا بر صوفیان شد آن شمع سپاه
تا توبه صوفیان کند نیز تباه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.