بنده را در عنفوان، دور از دیار
درد غربت جمع شد با درد یار
سال عمرم بیست، یا خود بیش و کم
نور عرفان دردلم می زد علم
داشتم در کلبه احزان خویش
صحبتی باز مره اخوان خویش
سایلی پرسید ازین شوریده حال
در بیان روح ونفس و دل،سؤال
نکتهایی بس لطیفم دست داد
گفتم:این راکی توان از دست داد؟
خوش نماید،گر دهم ترتیب این
نسخه ای نامش «انیس العارفین »
وندر آن گویم جواب از پنج چیز
نفس و روح و قلب و عقل وعشق نیز
جمله انوار حقایق باشد آن
کاشف اسرار عاشق باشد آن
محرم دلهای درویشان بود
مرهم جانهای دلریشان بود
در حقیقت دفتر دیوان راز
در طریقت سالکان را دلنواز
هندو آید،هر زمان، بی مشکلی
این مبارک نسخه را هر مقبلی
یا غیاث المستغیثین،یا کریم
یا کثیر الخیر،یا رب،یا رحیم
قاسم بیچاره از سر تا قدم
بی وجودت باشد از هستی عدم
چون بخود نبود وجودش کی توان
معرفت گفتن ز نفس و عقل وجان؟
گر کند لطف تو تلقین وقت کار
گویدم جبریل تحسین صد هزار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که درباره درد غربت و عشق نوشته شده است. شاعر در جوانی خود در دور از دیار به دردهای درونی و احساساتی چون محبت و غم میپردازد. او در یک کلبه احزان در حال گفتگو با دوستانش درباره روح، نفس، قلب، عقل و عشق است و از آنها نکات لطیفی استخراج میکند. شاعر ابراز میکند که این نکات را در قالب یک اثر بنام "انیس العارفین" جمعآوری خواهد کرد که روشنکننده حقیقت و اسرار عشق است و دلهای درویشان را تسکین میدهد. در پایان، شاعر به طلب رحمت از خداوند میپردازد و بر نبود وجود خود بدون او تأکید میکند.
هوش مصنوعی: در دوران جوانی، در حالی که از وطن و زندگی راحت دور بودم، به درد فراق محبوب دچار شدم.
هوش مصنوعی: سال عمرم به بیست رسیده یا شاید بیشتر و کمتر است. نور معرفت و فهم به دل من تابیده و درد در دل من وجود دارد.
هوش مصنوعی: در دل کلبهای پر از اندوه، در حال گفتگو با برادرانم بودم.
هوش مصنوعی: سایلی از فردی پرسید که در چه حالتی است و درباره روح، نفس و دل خود توضیح بدهد.
هوش مصنوعی: نکتهها و مطالب زیبا و ظریفی به ذهنم رسید، به خودم گفتم: آیا کسی میتواند چنین چیزهایی را از دست بدهد؟
هوش مصنوعی: اگر بخواهم این متن را به گونهای سادهتر بیان کنم، میتوانم بگویم که این نسخه را به ترتیبی مرتب میکنم که نامش «دوست عارفان» باشد و برایم خوشایند خواهد بود.
هوش مصنوعی: من در اینجا دربارهٔ پنج موضوع صحبت میکنم: نفس، روح، قلب، عقل و عشق.
هوش مصنوعی: تمامی نورها و حقیقتها همانند آن است که پرده از رازها برمیدارد و عشق به آن منجر میشود.
هوش مصنوعی: محرم کسانی که دلهای درویشان را میشناسد، رخنهگوشای آرامش و التیام جانهای حساس و پر احساس است.
هوش مصنوعی: در واقع، کتاب اسرار و رازهای راه سالکان به گونهای نوشته شده که دل انسان را خوش میکند.
هوش مصنوعی: هر زمان که هندی بیاید، این نسخه خوشیمن را بدون هیچ مشکلی خواهد داشت.
هوش مصنوعی: ای یاریدهندهی طلبکاران، ای بخشندهی بزرگ و صاحب خیر، ای پروردگار، ای مهربان.
هوش مصنوعی: قاسم بیچاره به قدری تحت تأثیر توست که از سر تا پا وجودش تحت شعاع عدم تو قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: وقتی وجودش در خود نیست، چگونه میتوان از نفس، عقل و جان شناخت یافت؟
هوش مصنوعی: اگر لطف تو شامل حال من شود، در زمان عمل، جبرئیل نیز هزار بار مرا ستایش میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.