قائم مقام فراهانی
»
دیوان اشعار
»
قصاید و قطعات
»
شمارهٔ ۴۴ - در مدح میرزا حسین ولد میرزا محمد علی اشکبوس گفته
آن چه از مژگان خون ریز حسین بر من گذشت
بر حسین کی از جفای لشکر دشمن گذشت؟
خال و خط شامی، بناگوش اصبحی، قامت سنان
در جفا زلف حسین از شمر ذی الجوشن گذشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف درد و رنج حسین (ع) در واقعه عاشورا می‌پردازد. او از دشت کربلا و برخورد با لشکر دشمن، به ویژه از مظلومیت حسین و چگونگی رفتار لشکریان با او و ظالم بودن شمر ذی الجوشن صحبت می‌کند. این اشعار احساس عمیق اندوه و بی‌عدالتی را نسبت به حسین و مصایب او بازتاب می‌دهد.
هوش مصنوعی: آنچه که من از اشک‌های حسین دیدم، آیا بر حسین از ظلم و ستم لشکر دشمن کمتر نگذشت؟
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت دو شخصیت می‌پردازد. خال و خطوط صورت شامی، گوش‌های زیبا و ظریف شخصی با نام اصبحی، و قامت بلند و باریک شخصی به نام سنان به زیبایی اشاره می‌کند. در پایان، زلف حسین، که به زلفی جذاب و لطیف تشبیه شده، از زیبایی شمر ذی الجوشن می‌گذرد. این توصیف‌ها نشان‌دهنده توجه به جزئیات زیبایی فیزیکی و رقابت زیبایی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.