ای پسر درکار دنیا تا توانی دل مبند
کز پی هر سود او چندین زیان آید تو را
چند گویی شب بهل کز می دماغی تر کنم
صبحدم ترسم خماری ناگهان آید تو را
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به پسر خود توصیه میکند که در دنیای پر از تغییرات و ناامنیها، هرگز دل به دنیا نبندد و برای هر سودی که به دست میآورد، به ضررها و زیانهای آن نیز توجه کند. او همچنین هشدار میدهد که اگر به وابستگی به لذتهای زودگذر، مانند میخوری (شراب) بپردازد، ممکن است در صبح روز بعد دچار پشیمانی و خماری شود. بهطور کلی، پیام شعر این است که انسان باید از وابستگی به دنیای مادی و لذات آن دوری کند.
هوش مصنوعی: ای پسر، در کارهای دنیوی تا جایی که میتوانی دلبسته نشو، زیرا به دنبال هر سودی که میکوشی، ممکن است زیانهای زیادی به دنبالش بیاید.
هوش مصنوعی: چند بار میگویی که شب را بگذرانم و از باده مست شوم؟ صبح زود میترسم که ناگهان دچار خماری شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.