ظلم ظالم ذخیره‌ایست نکو
که در آخر نصیب مظلومست
ظالم خیره عاقبت چو بخیل
خویشتن زان ذخیره محرومست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعر به این معناست که ظلم و ستمی که ظالم بر مظلوم می‌کند، در حقیقت به نوعی ذخیره‌ای است که در پایان به مظلوم خواهد رسید. در نهایت، ظالم مانند بخیل است که با اعمالش خود را از آن ذخیره محروم می‌کند.
هوش مصنوعی: ستم و ظلمی که ظالم انجام می‌دهد، در واقع ذخیره‌ای است خوب و ارزنده که در نهایت نصیب مظلوم خواهد شد.
هوش مصنوعی: ظالم که به دیگران ستم می‌کند، در نهایت مانند کسی که بخیل است، از لازمی که خود جمع کرده محروم می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
طول و عرضش چو شرع معلومست
زانکه مقلوب موم هم مومست
زان جهان نورسیده معصومست
مرغ آن بام و شمع این بومست
نزد ارباب عقل معلومست
که نظر سوی ناکسان شومست
گفت کاین مرغ بلهوس شومست
یاوه گوی و فراخ حلقومست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.