این دل سرگشته خود را جستجو کی میکند
عمر شد سوی صراط الله رو کی میکند
گر نباشد لطف حق یا بنده ره بین کی شود
گمرهانرا غیر لطفش جستجو کی میکند
کیست با طاعت بدل سازد گنه را غیر او
خون آهو را به جز او مشکبو کی میکند
اغنیا محتاج او، شاهان گدایان درش
اهل حاجت را نوازش غیر او کی میکند
صرصر قهرش غباری بر دلم افکنده است
ابر لطف او ندانم شست و شو کی میکند
دوست در دل میکند منزل، گر از خاشاک غیر
روبی، اما هر خسی این رفت و رو کی میکند
هر که او را رُفتن خاک درش روزی شود
تکیه بر ایوان جنت آرزو کی میکند
هر که بوئی از نسیم عشق بر جانش وزید
طیب انفاس ملک با حور بو کی میکند
فیض تا عاشق شد از لذت عقبا هم گذشت
با کسی از بهر دنیا گفتوگو کی میکند
در دل دنیا طلب کی عشق سازد آشیان
طایر گلزار جان با خار خو کی میکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به جستجوی دل سرگشته و نیاز به لطف خداوند اشاره دارد. شاعر از ناکامی انسانها در یافتن راه راست و هدایت بدون هدایت الهی سخن میگوید و تأکید میکند که تنها خداوند است که میتواند گنهکاران را با طاعت تبدیل کند و اهل نیاز را یاری کند. همچنین به تفاوت عشق الهی و دنیوی اشاره میکند و میگوید که عشقی حقیقی از دنیا و خواستههای مادی فراتر میرود. در نهایت، شاعر بیان میکند که در عالم عشق واقعی، انسان نمیتواند به راحتی به دنیا و خواستههای آن دل ببندد.
هوش مصنوعی: این دل سردرگم، در پی یافتن خود است. آیا تا به حال به فکر جستجوی مسیر درست و الهی افتاده است؟ زمان میگذرد و باید جهت درست را پیدا کند.
هوش مصنوعی: اگر لطف خدا نباشد، چگونه بندگان میتوانند راه را ببینند؟ و چه کسی به جز لطف او، گمراهان را جستجو میکند؟
هوش مصنوعی: کیست که با انجام دادن کارهای نیک بتواند گناه را جبران کند؟ هیچکس جز او نمیتواند عطر خوش را به خون آهو ببخشد.
هوش مصنوعی: ثروتمندان به محبت او نیاز دارند و پادشاهان هم گدایان درِ او هستند. غیر از او، کسی اهل نیازمندان را نوازش نمیکند.
هوش مصنوعی: خشم او همچون طوفانی، دل من را پر از غبار کرده است و نمیدانم که ابر رحمت او چه زمانی دل مرا پاک خواهد کرد.
هوش مصنوعی: دوست در دل جایی میسازد، اگر که از مزاحمتهای دیگر دور شوی، اما هر انسانی نمیتواند این رفت و آمد را انجام دهد.
هوش مصنوعی: هر کسی که روزی به زمین سپرده شود، دیگر آرزوی نشستن در بهشت را نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: هر کسی که عشق را احساس کند و بویی از آن را در وجودش ببیند، نفسهای عطرآگین و خوشایند فرشتگان را با لبخند حورهای بهشتی تجربه میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که فیض عاشق شد، از لذتهایی که در آخرت انتظارش را میکشید نیز عبور کرد. او با کسی که تنها به خاطر دنیاداری مشغول گفتوگو بود، هرگز همصحبت نمیشود.
هوش مصنوعی: در دل دنیا، عشق چگونه میتواند آرامش پیدا کند؟ پرندهای که در باغ جان زندگی میکند، چگونه میتواند با خاری که آنجا وجود دارد، کنار بیاید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.