گر زنم لاف از سخن شعر این تقاضا میکند
نیست لاف از خوی من شعر این تقاضا میکند
جای لافست آنسخن کان وقت را خوش میکند
شعر را اینست فن شعر این تقاضا میکند
دعوی عرفان و عسق و حرف هجران و وصال
برتر است از حد من شعر این تقاضا میکند
هرچه دل کرد آرزو و جان از آن ذوقی گرفت
آرم آنرا در سخن شعر این تقاضا میکند
گه مجاز آرم حقیقت مطلبم باشد از آن
گرچه دارم هر دو فن شعر این تقاضا میکند
گاه قصدم زینت دنیاست از حسن بتان
کان بتست و راهزن شعر این تقاضا میکند
خط و خال و چشم و ابرو زلف و رخسار و دهان
هست رمزی از فتن شعر این تقاضا میکند
هست حق عقبای من حسن بتان دنیای من
گویم از هر دو سخن شعر این تقاضا میکند
نیست نیکو رد شعر فیض از صاحب‌دلان
گوید او گر ما و من شعر این تقاضا میکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت و زیبایی شعر اشاره میکند و بیان میکند که شعر نه تنها ابراز احساسات و افکار اوست، بلکه خود درخواستی است برای بیان عواطف و تصاویر مرتبط با عشق، عرفان و زیبایی. او می‌گوید که حتی اگر در ظاهر اسمی از ادعاهای عرفانی و عشقی ببرد، این شعر است که او را به بیان این مفاهیم وامی‌دارد. شاعر به دنبال بیان آرزوها و احساسات دل است و تأکید میکند که زیبایی‌های دنیایی و نمودهای آن مثل معشوق، الهام‌بخش شعرش هستند. در نهایت، او به حقیقت و زیبایی شعر برمی‌گردد و می‌گوید که رد کردن شعر از دیگران، نادرست است زیرا شعر خود بخشی از وجود انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: اگر من از شعر و سخن خودم صحبت کنم، این تنها نشان از خواسته درون من دارد و هیچ دروغی از من نیست که بخواهم در مورد شعر بگویم.
هوش مصنوعی: باید از صحبت‌های توخالی و بی‌محتوا دوری کرد، زیرا شعر واقعی زمانی ارزشمند است که احساسات و زیبایی را به خوبی منتقل کند. هنر شعر این است که بتواند این احساسات را به نمایش بگذارد و ما باید از آن انتظار داشته باشیم.
هوش مصنوعی: زبان عرفان، عشق، و گفت‌وگوی جدایی و وصال فراتر از حد و مرز من است؛ شعر من تنها تقاضایی از این مضامین دارد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که دل به آن آرزو داشته و جان از آن شوق و ذوقی یافته باشد، آن را در کلام و شعر بیان می‌کنم.
هوش مصنوعی: گاهی برای بیان حقیقت، از زبان مجاز استفاده می‌کنم، اما با اینکه هر دو سبک شعر را بلدم، این روش را برمی‌گزینم.
هوش مصنوعی: گاهی هدفم از زیبایی‌های دنیا، جاذبه‌های دل‌انگیز معشوقان است که خودشان تجسم زیبایی‌اند و شاعر برای درخواست عشق، در مسیر شعر، از این زیبایی‌ها کمک می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اجزای زیبایی مانند خط، خال، چشم، ابرو، زلف، چهره و لب همگی نشانه‌هایی از جذابیت و فریبندگی هستند و به نوعی پیام‌هایی در دل شعر پنهان دارند.
هوش مصنوعی: در زندگی من، زیبایی و حسن، حق و حقیقت را نمایان می‌سازند. من از هر دوی این موضوعات صحبت می‌کنم و شعر من از این گفتگو الهام می‌گیرد.
هوش مصنوعی: شعر فیض را نمی‌توان به سادگی از دل‌های آگاه و صاحب‌نظر رد کرد، زیرا او با وجود ما و من، به بیان احساسات و درخواست‌های خود می‌پردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.