فرخی سیستانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰ هر روز کمان گوشه تو بگراید رو دلبرکی جو که ترا برباید یا هر که ترا دید ترا سیر آید بس مرغدلی اگر نباشد شاید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که هر روز، زیبایی او دل کسانی را می‌رباید. همچنین اگر کسی آن معشوق را ببیند، دلش را پر از محبت و شوق می‌کند، مگر اینکه شخصی دلش سنگی باشد و از عشق بی‌خبر.
هوش مصنوعی: هر روز کمان ابرویت به طرف من خم می‌شود، ای دلبر، کسی را پیدا کن که بتواند تو را از من برباید.
هوش مصنوعی: هر کسی که تو را ببیند، دلش شاد می‌شود؛ اما اگر کسی قلبی نداشته باشد، شاید نتواند از زیبایی تو لذت ببرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معشوقهٔ خانگی به‌کاری ناید
کاو دل ببرد رخ به‌کسی ننماید
معشوقه خراباتی و مطرب باید
تا نیم‌شبان آید و کوبان آید
معشوقهٔ خانگی به کاری ناید
کودل برد و روی به کس ننماید
معشوقه خراباتی و مطرب باید
تا نیم شبان زنان و کوبان آید
مردی که براه عشق جان فرساید
آن به که بدون یار خود نگراید
عاشق بره عشق چنان میباید
کز دوزخ و از بهشت یادش ناید
گر نعل سمند تو بر آهن ساید
زو چشمۀ خضر در زمان بگشاید
ور خصم تو در آینه رخ بنماید
دست اجل از آینه بیرون آید
گر تو به سفر شدی نگارا شاید
ماهی و مه از سفر شدن ناساید
از کاهش و از فزایشت عیبی نیست
مه گاه بکاهد و گهی افزاید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.