حرف آخر قافیه

شماره ۱: بگرستم زار پیش آن کام و هوا

شماره ۲: پیوسته همی جفا نمایی تو مرا

شماره ۳: گفتم رخ تو بهار خندان منست

شماره ۴: این مشک سیه که یار را بالینست

شماره ۵: آن مشک سیه که با سمن پیوسته ست

شماره ۶: دانم که دلم به مهر تو خرسندست

شماره ۷: این کار نگر که از تو امروز مراست

شماره ۸: غم دیدم از آن کس که مرا می باید

شماره ۹: پیوسته مرا همی نمایی بیداد

شماره ۱۰: هر روز کمان گوشه تو بگراید

شماره ۱۱: از زلف تو بوی عنبر و بان آید

شماره ۱۲: صد ره گفتم که با من از عهد مخند

شماره ۱۳: گفتم که مرا زغم به سه بوسه بخر

شماره ۱۴: گویند گرفت یار تو یار دگر

شماره ۱۵: چون با یاران خشم کنی جان پدر

شماره ۱۶: ای ساده گل و ساده می و ساده شکر

شماره ۱۷: گفتم: که بیا وعده دوشینه بیار

شماره ۱۸: ای گلبن نو رسیده در باغ بهار

شماره ۱۹: یک خانه بتانند به جای اندر خور

شماره ۲۰: زلف و خط آن سرو قد سیمین بر

شماره ۲۱: صد بار زمن شنیده بودی کم و بیش

شماره ۲۲: تا با تو به صلح گشتم ای مایه جنگ

شماره ۲۳: یاری بودی سخت بآیین و بسنگ

شماره ۲۴: یا ما سر خصم را بکوبیم به سنگ

شماره ۲۵: هر چند که از تو بوسه یابم گه بام

شماره ۲۶: گر خواسته ای تو ازپی خواسته ایم

شماره ۲۷: آن روز چه بد که با قضا یار شدم

شماره ۲۸: تا در طلب دوست همی بشتابم

شماره ۲۹: جستم همه ساله ای پسر کام تو من

شماره ۳۰: گویند که معشوق تو زشتست و سیاه

شماره ۳۱: خط آوردی رواست بر روی چو ماه

شماره ۳۲: با من چو گل شکفته باشی گه گه

شماره ۳۳: ای دوست به یک سخن ز من بگریزی

شماره ۳۴: ای دوست مرا دید همی نتوانی

شماره ۳۵: ای دوست تر، از دو دیده و بینایی

شماره ۳۶: از بهر خدای اگر تویی سرو سرای