تا عاشق را در عالم صورت و عالم معنی قبلۀ بود بجز جمال معشوق صادق نبود بلکه اگر باختیار روی بقبله آرد مشرک بود. شیخ ابوسعید ابوالخیر قَدّس اللّهُ روحَهُ بر سر روضۀ پیر خود ابوالفضل حسن سرخسی قُدِّسَ سِرُّه که مقتدای او بود در طریقت بجمال ذوالجلال مکاشف شد روی دل بحضرت بی جهت او آورد گفت:
ظاهر شده است اینجا معدن جود و کرم
قبلۀ ما روی دوست قبلۀ هر کس حرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره اهمیت عشق و ارتباط با معشوق در عالم معنوی و مادی است. در اینجا بیان می‌شود که عشق واقعی تنها در صورتی صادق است که به جمال معشوق ختم شود. حتی اگر کسی با اختیار خود به معشوق روی نیاورد، همچنان در مسیر نادرستی قرار دارد. این دیدگاه توسط شیخ ابوسعید ابوالخیر، در زمان ملاقاتش با پیر خود ابوالفضل حسن سرخسی، بیان می‌شود. او به زیبایی و کرم معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که روی معشوق، محل قبله است و باید عشق حقیقی را جستجو کرد.
هوش مصنوعی: در عالم معنویت و عالم ظاهر، عاشق تنها می‌تواند به جمال معشوق خود توجه کند و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند او را به خود جذب کند. اگر نگاهی به غیر از معشوق بیندازد، نشانه‌ی شرک است. شیخ ابوسعید ابوالخیر، در نزد مرشد خود ابوالفضل حسن سرخسی که در مسیر عرفان و طریقت برای او الگو بود، به جمال خداوند نظر کرد و دل خود را بی‌هیچ دلیلی به حضور او معطوف کرد.
هوش مصنوعی: در اینجا، محلی از بخشندگی و سخاوت نمایان شده است. قبله ما، چهره دوست است و هر کسی برای او حرمتی خاص قائل است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.