بخش ۲۰ - درمصمم شدن امام علیه السلام به مهاجرت از مدینه
شنیدم چو سبط رسول مجید
به ایوان برفت از سرای ولید
بدانست کآنقوم شیطان پرست
به آسانی از وی ندارند دست
به خود گفت آن به کزین سرزمین
روم تا بیاسایم از اهل کین
به غربت فزون گرچه دشواری است
بسی مرگ بهتر ازاین خواری است
پس آنگه شبی با دل دردناک
روان شد سوی تربت جد پاک
به پوزش درآن بارگاه بلند
خم آورد بالا و شد ارجمند
زتربت یکی نورشد آشکار
که خورشید ازشرم آن گشت تار
همه آفرینش پر ازنور شد
تو گفتی جهان وادی طور شد
شهنشه درآن نور مستور شد
ازآن جلوه نور علی نورشد
خود از تاب آن جلوه از هوش رفت
تو گفتی ز اندام او توش رفت
همان بیهشی در وی آمد پدید
که در طور بر پور عمران رسید
ولیکن نه این نور با آن یکی است
بگویم که این هردو را فرق چیست؟
بد آن نوری ازدوستان علی (ع)
که شد بر کلیم خدا منجلی
بد آن جلوه ی روی جان آفرین
که شد محو آن پور ضرغام دین
چو آن نور فرزند زهرا بدید
ازآن بارگه سوی مشکو چمید
اگر چه به دل راز بسیار داشت
نگفت ایچ و با وقت دیگر گذاشت
بلی محو معشوق گاه وصال
به گفتار دیگر ندارد مجال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: چند خطی از داستانی درباره سبط رسول خدا (امام حسین) روایت می‌کند. او که از دست شیطان‌پرستان در امان نیست، تصمیم می‌گیرد از سرزمین خود برود و در غم غربت، تحمل کند؛ زیرا زندگی در ذلت را بهتر از مرگ می‌داند. در یکی از شب‌ها، به سمت تربت جدش (پیامبر) روانه می‌شود و در آن‌جا با نوری شگفت‌انگیز مواجه می‌شود که تمام آفرینش را نورانی می‌کند. این نور برتر از هر نوری است که پیش‌تر دیده، و یادآور واقعه‌ای است که بر پیامبر موسى (کلیم الله) نیز اتفاق افتاده است. امام حسین از آن نور به وجد می‌آید اما راز درونش را در آن لحظه بیان نمی‌کند. او در حال غرق در عشق و موجودیت معشوق خود است.
هوش مصنوعی: شنیدم که فرزند رسول بزرگوار به کاخ ولید رفت.
هوش مصنوعی: او فهمید که آن مردم، که به شیطان پرستی مشغول‌اند، به سادگی نمی‌توانند از چنگال او رها شوند.
هوش مصنوعی: او به خود گفت بهتر است که از این سرزمین روم بروم تا از درگیری و دشمنی‌ها دور بمانم و آرامش پیدا کنم.
هوش مصنوعی: هرچند که در غربت مشکلات زیادی وجود دارد، اما مرگ به مراتب بهتر از این ذلت و بی‌پناهی است.
هوش مصنوعی: یک شب، دل‌ناراحت و غمگین به سمت مزار جد پاکش روانه شد.
هوش مصنوعی: در آن مکان بلند، با تواضع سرش را خم کرد و به احترام، مورد احترام قرار گرفت.
هوش مصنوعی: از خاک یکی نور به وضوح نمایان شد که خورشید به خاطر شرم آن، تاریک گشت.
هوش مصنوعی: تمامی خلقت پر از نور و روشنی گردید، گویی که جهان به نوعی کوه طور تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: سلطنت در آن نور پنهان شد و به‌دلیل آن زیبایی، نور بر نور تابیده شد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و تأثیرگذاری شخصی می‌پردازد که از تماشای جلوه‌اش کسی به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و به نوعی از هوش رفته است. گوینده به وضوح می‌گوید که وقتی به آن شخص نگاه می‌کند، انگار که همه چیز را فراموش کرده و تنها تحت تاثیر زیبایی او قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: همان بی خبری و غفلت در او ظاهر شد که در هنگام نزول وحی بر حضرت موسی، بر کوه طور، رخ داد.
هوش مصنوعی: اما این نور با آن نور یکسان نیست. بگویم که این دو تفاوتشان چیست؟
هوش مصنوعی: نور دوستان علی (ع) که برای کلیم خدا (حضرت موسی) ظهور کرد، بد و ناپسند است.
هوش مصنوعی: زیبایی چهره‌ی خداوندی که جان را خلق کرده، زشت است اگر آن زیبایی در سایه‌ی نیکی رفتار فرزند شیری دین محو شود و ناپدید گردد.
هوش مصنوعی: وقتی او نور فرزند زهرا را دید، به سوی مشهد حرکت کرد.
هوش مصنوعی: هرچند که در دلش رازهای زیادی بود، اما چیزی نگفت و تصمیم گرفت که آن را به زمان دیگری موکول کند.
هوش مصنوعی: بله، در لحظه‌ی وصال و دیدار محبوب، دیگر فرصتی برای صحبت و حرف زدن نخواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.