|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، دو روباه در حال گفتگو هستند. یکی از روباه‌ها به دیگری می‌گوید که در حال دویدن است و از او می‌پرسد حالش چیست. روباه دیگر پاسخ می‌دهد که در تلاش است تا خر بگیرد، ولی روباه اول به او می‌گوید که خودش خر نیست و باید ثابت کند که خر نیست. در نهایت، روباه اول ادعا می‌کند که دیگر هیچ نشانی در جهان از او نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: روزی روباهی دیگر را دید که به سرعت می‌دود و از او پرسید: "ای برادر، حال تو چطور است؟"
هوش مصنوعی: گفت اگر می‌خواهی خر بگیری، پس خودت خر نیستی. به مانند روباه، برجا از توجه و تیزهوشی بایست.
هوش مصنوعی: می‌گوید برای اینکه ثابت کنم آدم بی‌عرضه‌ای نیستم، دیگر از من در دنیا نشانی نخواهد ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دمنه را گفتا که تا: این بانگ چیست؟
با نهیب و سهم این آوای کیست؟
«تخمش از تقدیس عرش ایزدیست
آبش از کاریز وحی انبیاست »
ای خدای بی‌نهایت جز تو کیست
چون توئی بی‌حد و غایت جز تو چیست
دانهٔ هر مرغ اندازهٔ ویست
طعمهٔ هر مرغ انجیری کیست
من که در اوقات پنجه سال زیست
عاشقی هرگز ندانستم که چیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.