دل از دم محبت، چندین فتور دارد
این باده سخت تند است بر شیشه زور دارد
نامحرم قضایی شوخی مکن درین دشت
کان برق بر سیاهی چشمی ز دور دارد
با انحراف هر وضع ننگ تجاهلی هست
چشم تغافل انشا تقلید کور دارد
همسنگ خامکاران مپسند پختگان را
الماس معدن ما شرم از بلور دارد
عاشق به عزم مقصد محتاج راهبر نیست
پروانه در ته بال مکتوب نور دارد
گر از خم کلاه است عرض جلال شاهان
گرد شکست ما هم عجز غیور دارد
گر مرد احتیاطی از خود مباش غافل
طوفان به هر مسامت چندین تنور دارد
تلخ است عیش امروز ازگفتگوی فردا
در خانه‌ای که ماییم همسایه شور دارد
ناقابل تواضع مگذر ز بزم احباب
آه از کسی که زین آب بی‌پل عبور دارد
ننگ است وهم تمثال در جلوه‌گاه تحقیق
مشاطه به‌کزین بزم آیینه دور دارد
از خود برآمدن نیز درکیش اهل تسلیم
هرچند سرکشی نیست وضع غرور دارد
بیدل کمال هر چیز بر جوهر است موقوف
جایی که من نباشم غربت قصور دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفاهیم عشق، محبت و تمایلات انسانی می‌پردازد. شاعر به دشواری‌های عشق و خطرات ناشی از آن اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که انسانی باید از آنچه که نمی‌فهمد، دوری کند. او بیان می‌کند که عشق واقعی به حضور یک راهنما نیاز ندارد و خودآگاهی و تلاش برای رسیدن به اهداف اهمیت دارد. همچنین، تذکر می‌دهد که در تعامل با دیگران، تواضع و احترام به احساسات و نظرات آنان اهمیت دارد. در نهایت، شاعر بر این عقیده است که کمال هر چیز به جوهر و وجود واقعی آن وابسته است و غیاب او باعث غربت و ناکامی می‌شود.
هوش مصنوعی: دل به خاطر محبت دچار آشفتگی و تلاطم است، این نوشیدنی (باده) بسیار قوی و تند است و بر روی شیشه فشار زیادی دارد.
هوش مصنوعی: در اینجا به کسی که نباید کارهای بیهوده و شوخی کند، هشدار داده می‌شود. در یک فضای خاص، مانند دشت، برق یک نگاه از دور می‌تواند تأثیر عمیقی بگذارد، بنابراین نباید بی‌ملاحظه رفتار کرد.
هوش مصنوعی: با هر نوع انحرافی، وضعیت ناپسندی وجود دارد و در شرایطی که انسان از واقعیت غافل می‌شود، چشم او به تقلیدهای نادرست و کورکورانه گشوده می‌شود.
هوش مصنوعی: به هیچ وجه ارزش و مقام پخته‌ها و کسانی که کارشان را به خوبی انجام می‌دهند، با کسانی که هنوز در حال یادگیری هستند مشابه نکن. الماس استخراج شده از معدن ما، حتی از بلور هم شرم دارد.
هوش مصنوعی: عاشق برای رسیدن به هدفش نیازی به راهنما ندارد؛ مانند پروانه که در انتهای بالش نور روشنی را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر کلاه و مقام پادشاهان، ما در برابر مشکلات و شکست‌ها احساس ناتوانی می‌کنیم، باید بدانیم که حتی در این شرایط هم غیرت و شجاعت ما کم نمی‌شود.
هوش مصنوعی: اگر مردی احتیاط می‌کنی، از خود غافل نشو؛ زیرا طوفان در هر موقعیتی می‌تواند ویرانی‌های زیادی به بار آورد.
هوش مصنوعی: زندگی امروز به خاطر صحبت‌های فردا تلخ و ناخوشایند شده است، زیرا در خانه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم، همسایگانی داریم که وضعیت و حال و هوای عجیبی دارند.
هوش مصنوعی: در مجلس دوستان خود بی‌توجهی نکن و به مانع‌ها فکر نکن، چرا که آه و افسوس به حال کسی که از این بلای عمیق عبور کرده است.
هوش مصنوعی: وجود و ظاهری که در زمینه تحقیق و کاوش به‌وجود آمده، به‌شدت ننگین و ناچیز است و ارزش کمتری نسبت به بزم و زیبایی که در آینه منعکس می‌شود، دارد.
هوش مصنوعی: آدمی که به تسلیم و سرسپردگی می‌رسد، حتی اگر از خود چیزی بیرون بیاورد و به خوداش تکیه کند، این کار همچنان نشان‌دهنده‌ی روحیه‌ی تکبر و غرور اوست.
هوش مصنوعی: کمال هر چیز به ذات آن بستگی دارد و در جایی که من حضور نداشته باشم، احساس غربت و نقص وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.