بی‌ساز انفعال سراپای من تهی‌ست
چون شبنم ازوداع عرق جای من تهی‌ست
نیرنگ عالمی به خیالم شمرده‌گیر
صفر ز خودگذشته‌ام اجزای من تهی‌ست
رنگی ندارد آینهٔ مشرب فنا
ازگرد خوا دامن صحرای من تهی‌ست
دل محو مطلق است چه هستی‌کجا عدم
از هرچه دارد اسم معمای من تهی‌ست
چون صبح بالی از نفس سرد می‌زنم
عمری‌ست آشیانهٔ عنقای من‌تهی‌ست
از نقد دستگاه زیانکار من مپرس
امروز من چوکیسهٔ فرد‌ای من تهی‌ست
چون پیکر حبابم از آفت سرشته‌اند
از مغز عافیت سر بی‌پای من تهی‌ست
یارب نقاب کس ندّرد اعتبار پوچ
از یک حباب قالب دریای من تهی‌ست
تاکی فروشم از عرق شرم جام عذر
چشمش خمار دارد و مینای من‌تهی‌ست
بیدل سرمحیط سلامت چه موج وکف
تا او بجاست جای تو و جای‌من‌تهی‌ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساس انفعال و تهی بودن شاعر می‌پردازد. شاعر از بی‌معنایی زندگی و احساساتش سخن می‌گوید و زندگی را به لحظه‌ای شبیه شبنم یا حباب می‌داند که زودگذر و ناپایدار است. او از عدم و وجود، حس بی‌ثباتی و بی‌اعتباری می‌کند و به نوعی ناامیدی از زندگی و ارزش‌ها اشاره می‌کند. در نهایت، او تأکید دارد که همه چیز به بی‌معنایی می‌رسد و حتی نام و هویت او نیز بی‌ارزش شده است.
هوش مصنوعی: وجود من به شدت خالی و بی‌حالت است، مثل شبنم که هنگام وداع ناپدید می‌شود و جایی برای خود باقی نمی‌گذارد.
هوش مصنوعی: در دنیای فریبنده، به خیال خودم تنها به صفر رسیده‌ام و احساس می‌کنم که از خود گذشته‌ام، زیرا جزئی از وجودم دیگر پر نیست.
هوش مصنوعی: آینه دنیای فنا رنگ و بویی ندارد و از گرد و غبار دنیا، دامن وجود من خالی و تهی است.
هوش مصنوعی: دل به طور کامل در نیستی غرق شده است؛ پس وجود چه معنایی دارد؟ از هر چیزی که نامش را می‌برند، راز من خالی و تهی است.
هوش مصنوعی: هر صبح با نفس سردی که می‌زنم، می‌فهمم که مدت‌هاست مکان امن و آرامش من خالی است.
هوش مصنوعی: امروز حال من خوب نیست و از مشکلاتم نپرس، زیرا من مثل کیسه‌ای هستم که خالی شده و چیزی برای ارائه ندارم.
هوش مصنوعی: من همچون حبابی هستم که از آسیب‌ها ساخته شده‌ام، و از سرشت آرامش، بی‌سر و سامانم.
هوش مصنوعی: ای خدا، هیچ کس را نمی‌گذارم که اعتبار من را با چیزهای بی‌ارزش خدشه‌دار کند. وجود من مانند حبابی است که از عمق دریای وجودم خالی است.
هوش مصنوعی: تا چه زمانی باید به خاطر شرم و خجالت، شراب را بفروشم؟ چشم او مست و خمار است، اما من دیگر چیزی برای نوشیدن ندارم.
هوش مصنوعی: در دنیای سلامت و آرامش، وقتی تو در کنار من هستی، تمام هیاهو و درهم برهمی که surrounds ما وجود دارد، بی‌اهمیت می‌شود. وجود تو همه چیز را کامل می‌کند و بدون تو، همه چیز خالی و بی‌محتواست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.