جایی‌که مرگ شهرت انجام داشته‌ست
لوح مزار هم به نگین نام داشته‌ست
یاران تأملی‌که درتن عبرت انجمن
چینی مو نهفته چه پیغام داشته‌ست
غیر از ادای حق عدم چیست زندگی
بیش وکم نفس همه یک وام داشته‌ست
راحت درین قلمرو از آثار هوش نیست
خوابیده است اگرکسی آرام داشته‌ست
دل در خم‌کمند نفس ناله می‌کند
ما راگمان گه زلف بتان دام داشته‌ست
موی سفیدکم‌کمت از هوش می‌برد
پیری قماش جامهٔ احرام داشته‌ست
در هر سر آتش دگر [ست از هوای دل
یک خانه آینه چقدر بام داشته‌ست
هرجا خرام خوش نگهان‌گرد ناز بیخت
تا چشم نقش پا گل بادام داشته‌ست
بخت سیاه رونق بازارکس مباد
در روز نیز سایه همین شام داشته‌ست
دل تیره به‌که چشم ندوزد به خوب و زشت
تا صیقلی‌ست آینه ابرام داشته‌ست
قدر سخن بلندکن از مشق خامشی
حرف نگفته معنی الهام داشته‌ست
از هر خمی‌که جوش معانی بلند شد
بیدل به‌گردش قلمت جام داشته‌ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در مورد مرگ، زندگی و عشق می‌پردازد. شاعر به یاد مرگ و میراثی که افراد از خود بر جای می‌گذارند اشاره می‌کند. او به زندگی به عنوان وامی از وجود اشاره دارد و زندگی را محلی برای آزمایش و عبرت می‌داند. همچنین از قدرت عشق و جدایی سخن می‌گوید و به پیری و گذر زمان اشاره می‌کند. در پایان، شاعر دعوت می‌کند که از سکوت و خاموشی فراتر برویم و به معنی عمیق‌تر زندگی پی ببریم. کل شعر به نوعی فلسفی و تأملی است و به جستجوی معنا در زندگی و مرگ می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در جایی که زندگی و نام فردی به پایان رسیده است، حتی سنگ قبر او نیز به زیبایی و با نامش مزین شده است.
هوش مصنوعی: دوستان، بر آنچه در بدن عبرت گرفته آن رازی که در موهای چین‌دار نهفته است، تأمل کنید و به پیام آن توجه کنید.
هوش مصنوعی: زندگی جز صداقت و حق‌گویی چیزی بیشتر ندارد و همه ما فقط در دیون نفس خود هستیم.
هوش مصنوعی: در این مکان، از نشانه‌های هوش و فهم خبری نیست؛ فقط کسانی که در آرامش و سکوت زندگی کرده‌اند، می‌توانند از این وضعیت بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: دل در تنگنای غم و اضطراب به شدت ناله و شکایت می‌کند و ما متوجه می‌شویم که شاید زیبایی‌های معشوق مانند دام، ما را به این درد و رنج کشانده است.
هوش مصنوعی: وقتی موهای سفیدم رو به افزایش است، پیری به سراغم می‌آید و مانند لباسی که به مناسک خاصی پوشیده شده، حال و هوای خاصی به زندگی‌ام می‌بخشد.
هوش مصنوعی: در هر جا که آتش شعله می‌کشد، نشان‌دهنده احساسات و درون‌مایه‌های مختلفی است. پس از آنکه به یاد می‌آوریم، باید در نظر داشته باشیم که چقدر در زندگی‌مان زیبایی و روشنایی وجود دارد.
هوش مصنوعی: هر جا که معشوق با ناز و زیبایی راه می‌رود، رد پای او به قدری زیباست که گویی گل بادام در دل زمین شکفته است.
هوش مصنوعی: روزی که بخت بدی بر انسان حاکم است، حتی در روز روشن هم نشانه‌های شب تاریک و ناامیدی در زندگی‌اش وجود دارد.
هوش مصنوعی: دل تاریک بهتر است که به خوب و بد ننگرد، زیرا آینه هر چه صاف‌تر باشد، بیشتر به خودی خود می‌درخشد.
هوش مصنوعی: سخن را با ارزش و تاثیرگذار بیان کن، زیرا سکوت نیز می‌تواند حامل معانی عمیق و الهام‌بخش باشد.
هوش مصنوعی: هرگاه از دل برخی از مسائل و معانی، نکات عمیق و ارزشمندی آشکار شد، بیدل، در سفر قلمان، خود را مسرور و خوشحال یافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.