قابل نخل ما بر دگرست
گردن شمع را سر دگرست
سر به گردون فرو نمی‌آربم
این هواهای منظر دگرست
کشت اقبال معصیتها سبز
ابر ما، دامن‌تر دگرست
از دم واپسین خبر جستم
گفت این دور ساغر دگرست
خواجه در هر لباس گرداندن
چون تأمل‌کنی خر دگرست
با حریصان عجوز دنیا را
زن مخوانید شوهر دگرست
عالمی را چو شمع حسرت خورد
وضع خمیازه از در دگرست
راست بر جادهٔ جنون تازند
موی ژولیده مسطر دگرست
راحت از وضع سایه‌کسب‌کنید
پهلوی عجز بستر دگرست
نامه‌ام فال‌بین قاصد نیست
رنگ اگر بشکند پر دگرست
به کجا سرنهم که چون زنجیر
هر دری حلقهٔ در دگرست
بیدل آگه نه‌ای ز ضبط نفس
گره رشته گوهر دگرست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تداوم و تغییرات زندگی و احساسات انسان اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویری چون شمع و نخل، به تفاوت‌ها و دگرگونی‌های موجود در دنیا و خود انسان می‌پردازد. او به احساساتی چون حسرت، جنون و معصیت اشاره می‌کند و به نوعی به ناکامی‌ها و چالش‌های زندگی انسان تأکید دارد. همچنین، به ناپایداری دنیا و تغییرات مداوم در آن پرداخته و می‌گوید که هر چیزی در این دنیا، از جمله روابط و وضعیت انسان‌ها، نسبت به گذشته و آینده متفاوت است. شعر دعوت به تفکر در مورد این تغییرات و تأثیرات آنها بر زندگی دارد.
هوش مصنوعی: نخل ما به میوه‌ای متفاوت است، و شمع نیز سر و شکل خاص خود را دارد. هرکدام ویژگی‌ها و حالت‌های خاص خود را دارند که آنها را متمایز می‌کند.
هوش مصنوعی: من نگاه خود را به آسمان و فراسوی آن نمی‌افکنم، زیرا این دنیای جدید به گونه‌ای دیگر است.
هوش مصنوعی: خوشبختی ما به خاطر گناهان‌مان به بار نشسته است و حالا این سرنوشت متفاوتی برای ما رقم زده است.
هوش مصنوعی: از لحظه‌های آخر، خبرهایی به دست آوردم که می‌گفتند این بار杯، متفاوت از گذشته است.
هوش مصنوعی: خواجه در هر لباسی ظاهر می‌شود، اما اگر خوب دقت کنی، متوجه می‌شوی که او همیشه همان شخصیت اصلی خود را دارد.
هوش مصنوعی: با انسان‌های حریص و دن‌دار، دنیا را به عنوان همسر ندانید؛ زیرا آنها به دنبال چیز دیگری هستند و به شما وفادار نیستند.
هوش مصنوعی: شخصی در عالم به اندازه شمعی در حال سوختن و حسرت خوردن است، در حالی که وضعیت و حالت او از در دیگری متفاوت است.
هوش مصنوعی: در مسیر جنون، افرادی با موهای نامرتب و آشفته در حال حرکت هستند و این دلیلی بر واقعیت متفاوتی است که در آن زندگی می‌کنند.
هوش مصنوعی: از شرایط و موقعیت خود به آرامش و آسایش دست یابید، زیرا در کنار ناتوانی، غیر از تلاش و کوشش چیز دیگری نمی‌توان یافت.
هوش مصنوعی: نامه‌ای که برای من می‌فرستی، مانند یک فال‌بین نیست. اگر رنگش خراب شود، معنایش تغییر می‌کند.
هوش مصنوعی: به کجا بروم در حالی که هر دروازه‌ای که می‌خواهم از آن عبور کنم، به نوعی به دروازه‌ای دیگر متصل است و من مانند زنجیری در پای خودم احساس محدودیت می‌کنم؟
هوش مصنوعی: بیدل، اگر از کنترل احساسات و استحکام درون بی‌خبر باشی، مانند یک زنجیر گرانبهایی در دستانت نیستی که در آن رشته‌ای دیگر وجود داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.