اگر مشت غبار خود پریشان می‌توان‌کردن
به چشم هر دو عالم ناز مژگان می‌توان‌کردن
متاع زندگی هر چند می‌ارزد به باد اینجا
به همت اندکی زین قیمت ارزان می‌توان‌کردن
شب حرمان فرو برده‌ست عصیان‌گاه هستی را
اگر اشکی به درد آید چراغان می‌توان کردن
بهار دستگاه شوق و چندین رنگ سودایی
جنون مفتست اگر یک ناله عریان می‌توان کردن
غبار وادی حسرت فسردن بر نمی‌دارد
به پای هر که از خود رفت جولان می‌توان کردن
اگر حرص گهر دامن نگیرد قطرهٔ ما را
برون زین بحر چندین رنگ توفان می‌توان‌کردن
به رنگ شمع دارم رفتنی در پیش ازین محفل
به پا جهدی که نتوانم به مژگان می‌توان کردن
به وحشت دامن همت اگر یکچین بلند افتد
جهانی را غبار طاق نسیان می‌توان کردن
به طاووسی نی‌ام قانع زگلزار تماشایت
مرا زین بیشتر هم چشم حیران می‌توان‌کردن
ادبگاه محبت گر نباشد در نظر بیدل
ز شور دل دو عالم یک نمکدان می‌توان کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تلاش و قابلیت‌های انسانی در مواجهه با مشکلات و چالش‌های زندگی اشاره دارد. شاعر از قدرت اشک و ناله در تغییر وضعیت‌ها و نیز از ارزش‌های زندگی سخن می‌گوید. او به زیبایی‌های عشق و شوق پرداخته و تصریح می‌کند که حتی در سخت‌ترین شرایط هم می‌توان روحیه را حفظ کرد و بر غم‌ها غلبه کرد. در نهایت، شاعر می‌خواهد نشان دهد که با همت و تلاش، انسان می‌تواند به دستاوردهای بزرگی برسد و زندگی را به زیبایی تجربه کند.
هوش مصنوعی: اگر بتوانی حتی با یک مشت خاک، چشم‌های دو جهان را پر از غبار کنی، پس می‌توانی با ناز چشمانت کارهای بزرگ‌تری انجام دهی.
هوش مصنوعی: محصول زندگی هرچند ارزشمند است، اما در اینجا با تلاش کم، می‌توان آن را به قیمتی پایین‌تر به دست آورد.
هوش مصنوعی: شب ناامیدی همه جا را در بر گرفته است، اما اگر اشکی از دل رنجیده بریزد، می‌توان زیبایی و نور را به آن فضا آورد.
هوش مصنوعی: بهار نمایانگر شادی و زیبایی است، و اگر بتوان با یک ناله‌ی صادقانه و عمیق احساسات را بیان کرد، می‌توان از این زیبایی بهره‌مند شد.
هوش مصنوعی: غبار حسرت و ندامت نمی‌تواند کسی را متوقف کند که از خود و موانع درونی‌اش عبور کرده و به سمت جلو حرکت می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر طمع به گوهر در وجود ما نباشد، می‌توانیم از این دریا که پر از رنگ‌ها و حوادث است، به راحتی عبور کنیم.
هوش مصنوعی: من به رنگ شمعی هستم که به زودی از این جمع دور می‌شوم. در این حال، تلاش می‌کنم که با اشک‌هایم و غم‌هایی که دارم، بر خودم غلبه کنم و نتوانم به راحتی به این کار بپردازم.
هوش مصنوعی: اگر عزم و اراده‌ی تو به شدت و بلندی باشد، می‌توانی با تلاش خود، جهان را از فراموشی و کدورت دور کنی.
هوش مصنوعی: من مانند طاووس هستم و از تماشای گلزار تو راضی نیستم. می‌توانی با زیبایی‌های بیشتری مرا جذب کنی و حیرت مرا دوچندان کنی.
هوش مصنوعی: اگر مکان والای محبت در نظر بیدل نباشد، با شور و اشتیاق دل می‌توان از دو جهان فقط یک نمکدان (چیزی کوچک و بی‌ارزش) ساخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به دل گر یک شرر شوق تو پنهان می‌توان کردن
چراغان چشمکی در پرده سامان می‌توان کردن
به رنگ غنچه گردامان جمعیت به چنگ افتد
دل از اندیشهٔ یک گل گلستان می‌توان کردن
زکلفت بایدم پرداخت حسرتخانهٔ دل را
[...]
اگر خورشید را در زیر دامان می توان کردن
گلِ داغ تو را در سینه پنهان می توان کردن
نمی دارد سحر، هر چند می دانم شب هجران
درین غم طرّهٔ آهی پریشان می توان کردن
گرفتم صید مطلب نیست در دست کسی امّا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.