آینهٔ وصل چیست، حیرتی آراستن
وز اثر ما و من یک دو نفس کاستن
مفت تماشاست حسن لیک به شکر نگاه
از سر خود بایدت چون مژه برخاستن
جلوهٔ رنگ دویی خون حیا می‌خورد
سخت ادب دشمنی‌ست آینه آراستن
به که به پیش کریم نازکنی وقت جرم
ورنه ز کم همتی‌ست عذر گنه خواستن
عیش و غم روزگار طعمهٔ یکدیگرند
حاصل روز و شب است در بر هم کاستن
نیست‌کف خاک ما قابل عرض غبار
پیشتر از ما نشست جرأت برخاستن
بیدل اگر محرمی جلوهٔ بیرنگ باش
دام تماشا مکن کلفت پیراستن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعات عشق، هویت و تأمل در وجود انسان می‌پردازد. شاعر از مفهوم آینه وصل و حیرت در آن سخن می‌گوید و به اثرات ما و من و کاهش نفس اشاره می‌کند. زیبایی به خودی خود ارزشمند است، اما برای درک آن باید همت و زحمت کشید. جلوه‌های عشق و حیا در تعاملات انسانی پنهان است و ادب و احترام در روابط اهمیت دارد. شاعر به ناپایداری زندگی و تأثیر آن بر احساسات اشاره می‌کند و می‌گوید که ما در مقیاس بزرگ‌تر از خودمان هیچ ارزش معنوی نداریم. در پایان، اشاره به این دارد که در محبت و دوستی، لازم است به زیبایی‌های درون توجه کنیم و از زینت‌های ظاهری دوری گزینیم.
هوش مصنوعی: آینهٔ وصال نشان‌دهندهٔ پیوستگی و محبت است که با حیرت و شگفتی همراه است. می‌توان گفت در اثر رابطهٔ ما، در کلام و نفس‌هایی که در میان ما رد و بدل می‌شود، به نوعی از خود و تفاوت‌های فردی کاسته می‌شود.
هوش مصنوعی: زیبایی او به راحتی در دسترس است، اما برای نگریستن به آن باید شکرگزار بود و مثل مژه‌ای که بالا می‌رود، باید با احتیاط و احترام به آن نگاه کرد.
هوش مصنوعی: زیبایی رنگ و جمال دوستی همچون خونی است که در دل حیا و فروتنی جریان دارد، و به دلایل اجتماعی، آراسته کردن آینه به نوعی ادب در مقابل دشمنی به شمار می‌آید.
هوش مصنوعی: بهتر است که در برابر کسی که بزرگوار و بخشنده است، خود را نازک و دل‌نواز نشان دهیم و در زمان ارتکاب گناه عذر و بهانه نخواهیم، چون این خود به نقص اراده ما اشاره دارد.
هوش مصنوعی: زندگی و غم، مانند دو طعمه، همواره در کنار هم وجود دارند و این نتیجهٔ گذر روزها و شب‌هاست که هر کدام به دیگری کمک می‌کند تا بر آن افزوده و کم شود.
هوش مصنوعی: خاک ما به اندازه‌ای ارزشمند نیست که حتی غباری که قبل از ما نشسته به خود بیفتد و از جا بلند شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی در میان جمع بیرنگ و بی‌هیاهو باشد، دیگر به تماشای او نپرداز. چون این، تنها یک عادت ناپسند و بی‌جاست که به زینت و آرایش پرداختن باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.