به ذوق سجدهٔ باز از عدم گلباز میآیم
چه شوقست اینکه یک پیشانی و صد ناز میآیم
تحیر نامهها دارم، هزار آیینه دربارم
خیال آهنگ دیدارم به چندین ساز میآیم
خمستان در رکاب گردش رنگم چه سحرست این
به یاد نرگسی ساغرکش اعجاز میآیم
طواف کعبهٔ دل آمد و رفت نفس دارد
اگر صد بار ازین جا رفته باشم باز میآیم
به هر جا پاگذارم شوقت استقبال من دارد
ادب پروردهٔ عشقم به این اعزاز میآیم
ز تجدید بهار انس دارم در نظر رنگی
که گر صد سال پیش آیم همان آغاز میآیم
نوای بوی گل سازم، نوید عالم رازم
نسیم گلشن نازم، هزار انداز میآیم
بهار آرزو در دل، گل امید در دامن
به هر رنگیکه میآیم چمن پرداز میآیم
به حکم مهر تابان اختیاری نیست شبنم را
پر و بالم تویی چندان که در پرواز میآیم
خواص مرغ دستآموز دارد طینت بیدل
به هر جا میروم تا میدهی آواز میآیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و شوق عمیق شاعر به زیبایی و حضور محبوب است. شاعر از فقدان و غم جدایی میگوید و به عشق و دلبستگی خود اشاره میکند. او با ذکر نمادهایی همچون سجده، پیشانی و ناز، تجربههای روحانی و عاطفی خود را توصیف میکند.
شاعر به گردشی در عالم وجود و رنگها اشاره میکند و از حس شگفتانگیز دلباختگی و زیبایی در طبیعت و عشق میگوید. او با یادآوری بهار و تازگی و بوی گل، برای تحقق آرزوها و امیدها در زندگی میکوشد. در نهایت، شاعر تأکید میکند که هر جا که برود، عشق و احساساتش او را به سمت محبوب میکشاند و در هر زمانی دوباره به عشق بازمیگردد.
هوش مصنوعی: با شوق و انگیزه از عالم عدم به سوی وجود و زیبایی میآیم، و چه لذتی دارد که با حالتی از افتادگی و ناز در برابر زیباییها حاضر شوم.
هوش مصنوعی: من احساس سردرگمی دارم و درونم پر از نامهها و یادداشتهاست. در ذهنم تصویرهایی از ملاقات با تو نقش بسته و با انواع سازها و دلنوازیها به این دیدار میآیم.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که در دوران خوشی و نشاط، تأثیر عمیق یاد یک شخص خاص باعث شده که احساس شگفتی و سحرآمیزی در وجودم شکل بگیرد. در واقع، این یادآوری من را به حالتی خاص و الهامبخش میبرد.
هوش مصنوعی: دور کعبهی دل، آمد و رفت و نفس انسان در این جا وجود دارد؛ حتی اگر صد بار از این مکان دور شده باشم، باز هم به آنجا برمیگردم.
هوش مصنوعی: هر جا که میروم، عشق تو با خوشآمدگویی من را استقبال میکند. به خاطر این ارادت، من هم با ادب و احترام به حضور تو میرسم.
هوش مصنوعی: من از تجدید زیباییهای بهار لذت میبرم، زیرا این رنگ و جلوهای که میبینم، حتی اگر صد سال هم بگذرد، هنوز همان لحظهی آغازین را برایم زنده میکند.
هوش مصنوعی: من با صدای خوش بوی گل، شادی و رازهای عالم را به گوش میرسانم. نسیم دلانگیز گلستان را ستایش میکنم و با هزاران جلوه و زیبایی میآیم.
هوش مصنوعی: در دل، آرزوی بهار و در دامن، گلهای امید دارم. به هر شکل و رنگی که بیایم، با من زندگانی و زیبایی میآید.
هوش مصنوعی: شبانم به دلیل وجود تو هیچ اختیاری ندارد، تو چنان در وجود من هستی که حتی در زمان پرواز هم احساس میکنم که متعلق به تو هستم.
هوش مصنوعی: مرغ خانگی ویژگیهای خاصی دارد؛ من هم که اهل دل هستم، در هر مکانی که بروی و صدایت را بشنوم، به سرعت میآیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.