شور صد صحرا جنون‌گرد نمکدان شما
ای قیامث صبح‌خیز لعل خندان شما
چشم آهو حلقهٔ گرداب بحر حیرت است
در تماشای رم وحشی‌غزالان شما
عشرت از رنگ است هرجا گل بساط‌آرا شود
مفت جام مایه می‌گردد به دوران شما
از صدف ریزد گهر وز پسته مغز آید برون
چون شود گرم تکلم لعل خندان شما
از طراوتگاه عشرت نوبهار باغ ناز
باد چشم ما سفال جوش ریحان شما
بیش ازین نتوان به ابروی تغافل ساختن
شیشهٔ دل خاک شد در طاق نسیان شما
ما سیه‌بختان به نومیدی مهیا کرده‌ایم
یک چراغان داغ دل دور از شبستان شما
بستر و بالین من عمریست قطع راحت است
بر دم شمشیر زد خوابم ز مژگان شما
نارسا افتاده‌ایم ای برق‌تازان همتی
تا غبار ما زند دستی به دامان شما
عالمی در حسرت وضع عبارت مرده است
معنی ما کیست تا فهمد ز دیوان شما
از غبار هر دو عالم پاک بیرون جسته است
بیدل آواره یعنی خانه ویران شما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و جذابیت‌های یک عشق عمیق و خاص می‌پردازد. شاعر از ویژگی‌های جذاب معشوق می‌گوید و به تماشای او و احساساتی که در دل دارد، اشاره می‌کند. همچنین به احساس ناامیدی و غم ناشی از فاصله‌اش با معشوق اشاره کرده و از بی‌قراری و درد عاشقانه‌اش سخن می‌گوید. او به زیبایی‌ها و لذایذ زندگی نیز اشاره دارد و در نهایت، احساس تنهایی و حسرت خود را ابراز می‌کند. به طور کلی، شعر حال و هوای عاشقانه‌ای دارد که در آن عشق، زیبایی، غم و ناامیدی در هم تنیده شده‌اند.
هوش مصنوعی: شور و شوق فراوانی در دل صحرا به خاطر شما وجود دارد، ای صبح خیز زیبا با لبان خندان و مانند لعل درخشان شما.
هوش مصنوعی: چشم‌های آهوی وحشی مانند حلقه‌ای در گودال حیرت هستند که در حال تماشای زیبایی و چالاکی بزهای کوهی شما به سر می‌برند.
هوش مصنوعی: هر جا که گل‌ها و زیبایی‌ها فراهم شود، خوشی و شادابی را می‌توان یافت. در چنین محیطی، هر لحظه لذت‌بخش و با ارزش می‌شود.
هوش مصنوعی: از صدف، مروارید بیرون می‌آید و از مغز پسته، مغز آن خارج می‌شود. زمانی که صحبت گرم و شیرین شما آغاز شود، همانند لعل (سنگ قیمتی) خندان است.
هوش مصنوعی: از فضایی پر از شادی و زیبایی بهاری، بادی به سمت شما می‌وزد و چشمان ما مانند سفالی نرم و لطیف، عطر خوش ریحان شما را جذب می‌کند.
هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توان با نادیده گرفتن ابرو، دل را شیشه‌ای و آسیب‌پذیر کرد، چون در فراموشی شما، دل به خاک افتاده است.
هوش مصنوعی: ما که بدشانس هستیم، برای خودمان یک روشنایی کوچک در دل تاریکی امیدی ساخته‌ایم، در حالی که دلمان از دوری شما می‌سوزد.
هوش مصنوعی: بستر و محل خواب من سال‌هاست که آسایش را از من گرفته است. خوابم به خاطر نقش مژگان شما تحت فشار قرار گرفته و همواره در حالت خطر و تهدید به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: ما در حالتی نابسامان و ناتوانی قرار داریم ای شتابان و پرنعمت، به امید آنکه غبار مشکلات ما به کسی مثل شما برسد و از کمک شما بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: شخصی در انتظار و آرزو برای درک حقیقتی است که به نوعی در مردگی به سر می‌برد. او می‌خواهد بداند معنای عمیق و واقعی بیان‌های شما چیست تا بتواند از آن بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: بیدل از هر دو جهان دور و از هر نوع آلودگی و غم آزاد شده است، او به منزلی ویران و خالی تعلق دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای فروغِ ماهِ حُسن، از روی رخشان شما
آبروی خوبی از چاه زَنَخدان شما
عزم دیدار تو دارد جانِ بر لب آمده
باز گردد یا برآید؟ چیست فرمان شما؟
کَس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت
[...]
می کند دل آرزوی سفره و خوان شما
زان که قوت جان بود پالوده و نان شما
کی بود یارب که اندر پیش ما جمع آورند
آن برنج روح افزای پریشان شما
خوان حلوائی همی بردند بس آراسته
[...]
ای به شغل جرم بخشی گرم دیوان شما
مغفرت را گوش بخشایش به فرمان شما
عاصیان را در تنت از مژدهٔ جانی نو که هست
دوزخ اندر حال نزع از ابر احسان شما
طبع کاه و کهربا دارند در قانون عقل
[...]
ای فروغ شرع و دین از روی رخشان شما
آبروی طاعت از مهر محبان شما
عزم دیدار تو دارد، جان بر لب آمده
بازگردد یا برآید، چیست فرمان شما؟
خاک شد سرها بسی در انتظار مقدمت
[...]
ای جگرها داغدا‌ر شوق پیکان شما
چاکهای دل نیام تیغ مژگان شما
ازشکست‌کار هاآشفته‌حالان نسخه‌ای‌ست
دفتر آشوب یعنی سنبلستان شما
شعله‌درجانی‌که‌خاک حسرت‌دیدار نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.