دست و پا گم کردهٔ شوق تماشای توام
افکند یارب سر افتاده در پای توام
اینکه رنگم می‌پرد هر دم به ناز بیخودی
انجمن پرداز خالی کردن جای توام
خانمان پرداز الفت را چه هستی‌کو عدم
هر کجا مژگان گشایم گرد صحرای توام
هیچکس آواره گرد وادی همت مباد
مطلب نایاب خویشم بسکه جویای توام
نقد موهوم حباب آنگه به بازار محیط
زبن بضاعت آب سازد کاش سودای توام
خواه درد آرم به شوخی خواه صاف آیم به جوش
همچو می از قلقل آهنگان مینای توام
کیست گردد مانع مطلق عنانیهای من
موج بی‌پروای توفان خیز دریای توام
سجده‌ها دارم به ناز هستی موهوم خویش
کاین غبار سرمه جوهر گرد مینای توام
در محبت فرق تمییز نیاز و ناز کو
هر قدر مجنون خویشم محو لیلای توام
می‌شکافم پردهٔ هستی تو می‌آیی برون
نقش نامت بسته‌ام یعنی معمای توام
گرمی هنگامهٔ موج و محیط امروز نیست
تا تو افشای منی من ساز اخفای توام
می‌شنیدم پیش ازین بیدل نوای قدسیان
این زمان محو کلام حیرت انشای توام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر شوق و اشتیاق عمیق شاعر به محبوبش است. شاعر در میان اندوه و سردرگمی به دنبال محبوب می‌گردد و زندگی‌اش را بدون او خالی و بی‌معنا می‌داند. او احساس می‌کند که همه چیز در حضور محبوبش معنا پیدا می‌کند و هر لحظه به دلیلی برای جستجوی او مشغول است. تصویری از عشق و تعلق خاطر در این شعر به وضوح نمایان است، به طوری که مهم‌ترین نیاز شاعر، دیدار و نزدیک شدن به محبوب است. همچنین تضاد بین احساسات و واقعیات زندگی، و تلاش برای درک عشق نیز در این متن مشهود است.
هوش مصنوعی: مشتاق دیدن تو هستم و در این شوق گمگشته‌ام. ای کاش به من کمک کنی و مرا در کنار تو قرار دهی، زیرا سرم به نشانه احترام در برابر تو پایین افتاده است.
هوش مصنوعی: هر لحظه رنگ از رویم می‌رود به خاطر زیبایی و ناز تو، من بی‌خود در جمع دیگران وجودم را از یاد می‌برم و جای تو را خالی حس می‌کنم.
هوش مصنوعی: عشق و محبت در خانه‌های شما چه نوع حالتی دارد؟ من در جایی نیستم و هر بار که چشمانم را می‌گشایم، در دشت تو به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: نمی‌خواهم کسی در بحران تلاش و سرگردانی باشد، زیرا من به شدت در پی یافتن تو هستم و به چیزهای نادر و ارزشمند دسترسی ندارم.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که گاهی ارزش‌های ظاهری و خیالی مانند حباب هستند که در یک بازار بزرگ نمایان می‌شوند. این ارزش‌ها به‌راستی پایدار نیستند و به آسانی از بین می‌روند. با این حال، شاعر آرزو می‌کند که باشد که آرزوها و احساسات عمیق او در دلش مانند آب زلال و باارزش، به زندگی‌اش معنا ببخشد.
هوش مصنوعی: من در هر حالتی که باشم، چه در حال شوخی و چه در حال عصبانیت، همچون شراب که از لابلای صداهای دلنشین می‌جوشد، به تو نزدیک می‌شوم.
هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند مانع بی‌پروایی و آزادی من شود، در حالی که من همچون دریای پرموج و توفانی هستم؟
هوش مصنوعی: من در مقابل زیبایی خیالی خود، به سجده و ادب نشسته‌ام، زیرا این خاکی که به عنوان وجود خود می‌شناسم، در واقع همان جوهر و بنیاد مینا و زیبایی تو است.
هوش مصنوعی: در عشق حقیقی تفاوتی بین نیاز و زینت وجود ندارد؛ هر چقدر هم که دیوانه و مجنون باشم، همیشه در عشق تو غرق شده‌ام.
هوش مصنوعی: من به عمق هستی نفوذ می‌کنم و تو به‌طور واضح ظاهر می‌شوی. من نام تو را در کلام خود نوشته‌ام که نشان‌دهندهٔ راز وجود توست.
هوش مصنوعی: امروز جو و حال و هوای موج و محیط اینقدر پرشور و پرهیجان نیست که تو بتوانی خود را نشان بدهی. من هم در این وضعیت نقش پنهان کردن تو را دارم.
هوش مصنوعی: مدت‌ها پیش صدای فرشتگان را می‌شنیدم، اما اکنون همه چیز تحت تأثیر کلام شگفت‌انگیز تو قرار گرفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.