عمری خیال پخت سر گیر و دار مغز
زین جوز پوچ هیچ نشد آشکار مغز
در ستر حال کسوت فقری ضرورت است
پیدا کند ز پوست مگر پرده‌دار مغز
زهر است الفت از نگه چشم خشمناک
بادام تلخ را ندهد اعتبار مغز
مخموری می آفت، نقدی‌ست‌هوش دار
کز سرگرانیت نشود سنگسار مغز
سرمایهٔ طبیعت بی‌درد کینه است
نتوان ز سنگ یافت به غیر از شرار مغز
سختی کشند چرب‌سرشتان روزگار
از زخم سنگ چاره ندارد چهار مغز
دون‌همتی که ساخت ز معنی به لفظ پوچ
چون سگ بر استخوان نکند اختیار مغز
درخورد عرض جوهر هر چیز موقعی است
در استخوان گو چه فروشد عیار مغز
اسرار در طبیعت کم‌ظرف آفت است
از استخوان بسته برآرد دمار مغز
منعم همان ز پهلوی جا هست تازه‌رو
تاگوشت فربه است بود شیرخوار مغز
از بس به ذوق آتش عشقت گداختیم
شد استخوان ما همه تن شمع‌وار مغز
در هر سری که شور هوای تو جاکند
مانند بوی غنچه نگیرد قرار مغز
بیدل ز بس ضعیف مزاجیم همچو نی
از استخوان ما نشود آشکار مغز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عمق و پیچیدگی وجود انسان و مسائلی چون عشق، خیشتنداری و حقیقت پرداخته است. او به این نکته اشاره می‌کند که در دنیای مادی، انسان‌ها به ظواهر و پوچ‌گرایی روی می‌آورند و تلاش می‌کنند تا از حقیقت وجودی خود فاصله بگیرند. عشق در اینجا به‌عنوان عاملی دردآور و سوزاننده مطرح می‌شود که می‌تواند وزنه‌ای بر دوش انسان باشد. همچنین، شاعر بر این باور است که در درون هر فرد، حقیقت و معرفت عمیق‌تری وجود دارد که در شرایط سخت و چالش‌ها به چالش کشیده می‌شود. او به تضادهای انسانی و رنج‌هایی که از جهل و غفلت نسبت به خود ناشی می‌شود، اشاره می‌کند و بیانگر این است که در نهایت، ذات حقیقی وجود انسان غیرقابل انکار است و باید از پوچ‌گرایی فاصله گرفت.
هوش مصنوعی: سال‌ها در فکر و خیال خود مشغول بودم، اما هیچ چیز واقعی و مهمی از این تفکرات به دست نیامد؛ در واقع آنچه به آن فکر می‌کردم، جز پوچی چیزی نبود.
هوش مصنوعی: در شرایط خاص، گاهی لازم است که انسان با ظاهری ساده و فقیرانه زندگی کند تا ذات و عمق وجودش را بهتر نشان دهد. مانند این است که برای حفاظت از مغز، نیاز به پوششی از پوست داریم.
هوش مصنوعی: دوستی و ارتباطی که از نظر احساسی دچار تنش و خشم باشد، مانند تلخی بادام است که هرگز نمی‌تواند به ارزش و شیرینی مغز آن اعتباری بدهد. در حقیقت، رابطه‌ای که در آن خصومت وجود دارد، هیچ‌گاه نمی‌تواند مثبت و سازنده باشد.
هوش مصنوعی: مراقب باش که لذت‌های زودگذر ممکن است تو را به سمت مشکلات بزرگ سوق دهند؛ زیرا نباید اجازه دهی که حواس‌پرتی‌ها به تو آسیب برسانند و ذهنت را دچار سردرگمی کنند.
هوش مصنوعی: سرمایهٔ طبیعت خالی از کینه و درد است و نمی‌توان از سنگ، چیزی جز شعلهٔ درون آن به دست آورد.
هوش مصنوعی: افراد با روحیه‌های نرم و لطیف در برابر سختی‌های زندگی و زخم‌های ناشی از مشکلات، چاره‌ای جز تحمل و مقاومت ندارند.
هوش مصنوعی: شخصی که به خاطر نداشتن همت و اراده، مفهومی عمیق را تنها به کلمات بی‌محتوا تبدیل کند، مانند سگی است که تنها بر روی استخوانی تمرکز می‌کند و از مغز و عقل خود استفاده نمی‌کند.
هوش مصنوعی: هر چیز در موقعیت خاص خود ارزش و ماهیت واقعی‌اش را نشان می‌دهد، مانند اینکه ارزش و کیفیت مغز در درون استخوان نهفته است.
هوش مصنوعی: اسرار که در طبیعت جای زیادی نداشته باشند، می‌توانند باعث آسیب شوند. مانند اینکه استخوانی محکم ممکن است مغز را از بین ببرد.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که شخصی که در کنار شخص دیگری قرار دارد، جوان و تازه‌نفس است و به دلیل خوب تغذیه شدن، توانسته به خوبی رشد کند و نیرو و قوت قابل توجهی پیدا کند. او به گونه‌ای است که مانند یک شیرخوار، قوی و سرحال به نظر می‌رسد و نشان از سلامت و توانمندی او دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر شدت عشق و شور و هیجان آن، ما به قدری دچار دگرگونی و ذوب شدیم که تمام وجودمان مثل شمعی شده است که در حال ذوب شدن است و فقط استخوان‌های ما باقی مانده.
هوش مصنوعی: هر بار که یاد تو به سرم می‌زند، مانند بوی خوش غنچه، آرامش از ذهنم دور می‌شود.
هوش مصنوعی: بیدل به خاطر ضعف روحی و جسمی‌اش همچون نی، چیزی از عمق وجودش پیدا نمی‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پوچ است سر به سر فلک بی‌مدار مغز
چون شیشه زین کدو مطلب زینهار مغز
راحت‌کند به سختی ایام نرمخو
از استخوان به خویش برآرد حصار مغز
ذوق جفا ز طینت خاصان نمی‌رود
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.