ذره تا خورشید امکان جمله حیرت زاده‌اند
جز به دیدار تو چشم هیچکس نگشاده اند
خلق آنسوی فلک پر می‌زند اما هنوز
چون نفس از خلوت دل پا برون ننهاده‌اند
یکدل اینجا فارغ از تشویش نتوان یافتن
این منازل یکسر از آشفتگیها جاده‌اند
چون حباب آزاداصعان هم دپن دریای وهم
در ته باری‌که بر دل نیست دوشی داده‌اند
جلوهٔ او عالمی را خودپرست وهم کرد
حسن پرکار است و این آیینه‌ها پر ساده اند
شمع‌سان داغ وگداز و اشک و آه و سوختن
هم به پایت تا ز پا ننشسته‌ای استاده اند
این طربهایی که احرام امیدش بسته‌ای
چون طلسم رنگ گل یکسر شکست آماده‌اند
مطلب عشاق نافهمیده روشن می‌شود
در پر عنقاست مکتوبی که نفرستاده اند
راز مستان کیست تا پوشد که این حق‌مشربال
خون منصوری دو بال جوش چندین باده اند
پرسش احوال ما وصف خرام ناز تست
عاجزان چون سایه هرجا پا نهی افتاده‌اند
بی‌سیاهی نیست بیدل صورت ایجاد خط
یک قلم معنی‌طرازان تیره‌بختی زاده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق انسانی و عشق اشاره دارد و به این موضوع می‌پردازد که در دنیا هیچکس جز معشوق واقعی خود را مشاهده نکرده است. شاعر به تصویر کشیدن تنهایی و آشفتگی درون و موانع موجود بر سر راه عشق می‌پردازد. او به زیبایی‌های معشوق و چالش‌های عشق اشاره کرده و این که هنرمند واقعی در تلاش است تا این احساسات را درک کند. همچنین، شاعر تمام موانع و مشکلات را به عنوان بخشی از مسیر عشق می‌بیند و بر پیچیدگی‌های روابط عاشقانه تأکید می‌کند. در نهایت، شاعر با اشاره به سایه‌ها و تاریکی‌ها، به عدم توانایی انسان در درک کامل حقیقت می‌پردازد.
هوش مصنوعی: هر ذره‌ای که به خورشید نزدیک می‌شود، شگفتی خاصی را به وجود می‌آورد و هیچ چشمی جز با دیدن تو، باز نشده است.
هوش مصنوعی: مخلوقاتی که در آسمان‌ها هستند، آزادانه پرواز می‌کنند، اما هنوز نتوانسته‌اند از دنیای درونی خود خارج شوند و به آرزوهایشان دست یابند.
هوش مصنوعی: در اینجا نمی‌توان کسی را یافت که دلش آرام و بدون نگرانی باشد، زیرا همه‌ی اینجا به یکجانشینی از آشفتگیها و مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
هوش مصنوعی: مانند حبابی که بر روی آب حوض شناور است، انسان‌ها نیز در دنیای وهم و خیال زندگی می‌کنند. این حباب‌ها به دلیل ناپایداری و زودگذر بودن، در عمق وجود خود هیچ چیزی را نمی‌‌یابند و بار سنگینی که بر دل دارند، آنها را به جایگاه واقعی‌شان نمی‌رساند.
هوش مصنوعی: نمایش زیبایی او باعث شده که جهانیان خودخواه و مغرور شوند. زیبایی او بسیار کارآمد است و این آینه‌ها بی‌خبر از این جذبه، ساده و بی‌کرانند.
هوش مصنوعی: همچون شمعی که در حال ذوب شدن و سوزاندن خود است، من نیز به خاطر تو گدازانده‌ام و اشک و آه می‌ریزم، اما همچنان پایدار و استوار ایستاده‌ام.
هوش مصنوعی: این شادی‌هایی که به امیدش خود را در قید و بند گذاشته‌ای، مانند جادوی رنگ گل، به‌طور کامل از بین رفته و آزاد شده‌اند.
هوش مصنوعی: عشاقی که درک درستی ندارند، به حقیقت عشق پی خواهند برد، ولی زمانی که متن عشق برایشان نوشته نشده باشد، مانند پرنده‌ای افسانه‌ای می‌ماند که در دنیای خیال پرواز می‌کند.
هوش مصنوعی: راز کسی که در مستی قرار دارد چیست که این حقیقت را پنهان کند؟ که این شراب ناب و خالص، همچون دو بال پرواز، چندین جام از باده را به جوش آورده است.
هوش مصنوعی: احوال ما را از ناز و زیبایی تو می‌پرسند. آنهایی که در عشق تو مجنون شده‌اند، مانند سایه‌ای هستند که هر جا بروی، به دنبال تو آمده و در آنجا حضور دارند.
هوش مصنوعی: درد و غم جزو جدایی‌ناپذیر زندگی هستند و بدون وجود آنها روشنایی و زیبایی معنا ندارد. کسانی که در زندگی با سختی‌ها و مشکلات مواجه می‌شوند، به نوعی به وجود این تیره‌بختی‌ها متصل شده‌اند و آنچه را که می‌نگارند، بازتابی از این تجربه‌هاست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن سبکروحان که تن در خاکساری داده‌اند
در سواد سرمهٔ خط چون نگاه افتاده‌اند
برخط عجز نفس عمری‌ست جولان می‌کنی
رهروان یک سر تپش آواره ی این جاده‌اند
رنگ حال سرو قمری بین که در گلزار دهر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.