زان نشئه که قلقل به لب شیشه دواند
صد رنگ صریر قلمم ریشه دواند
چون شمع اگر سوخت سر و برگ نگاهم
خاکستر من شعله در اندیشه دواند
از عشق و هوس چاره ندارم چه توان کرد
سعی نفس است این‌که به هرپیشه دواند
خار و خس اوهام گرفته‌ست جهان را
کو برق که یک ریشه درین بیشه دواند
در ساز وفا ناخن تدبیر دگر نیست
فرهاد همان بر سر خود تیشه دواند
آنجا که خیالت چمن‌آرای حضور است
مژگان به صد انداز نگه ریشه دواند
در بزم تو شمعی به گداز آمده وقت است
رنگی به رخم غیرت هم پیشه دواند
محو است به خاموشی مستان نگاهت
شوری که نفس در نفس شیشه دواند
بیدل گهر نظم کسی راست که امروز
در بحر غزل زورق اندیشه دواند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و چالش‌های ذهنی شاعر است. شاعر با تصاویری از عشق و هوس، سوز و خاموشی، و همچنین قدرت تخیل خود، نشان می‌دهد که چگونه این احساسات بر زندگی او تأثیر می‌گذارد. او به شکل‌گیری تصورات زیبا و عمیق اشاره می‌کند و می‌گوید که در جهانی پر از توهمات، به دنبال یک لحظه واقعی و درخشان می‌گردد. همچنین، در بزم عشق، او خود را به شمعی در حال سوختن تشبیه می‌کند که تلاش می‌کند در برابر اح emotions احساسات جاری بایستد. در نهایت، شاعر به دنبال نظم و معنا در دنیای پرآشفتگی است و از قدرت شعر به عنوان وسیله‌ای برای بیان اندیشه‌ها و احساساتش بهره می‌برد.
هوش مصنوعی: از آن حالتی که صدای قلقل شیشه به لب‌ها می‌رسد، قلم من با رنگ‌های مختلف به عمق وجودم نفوذ می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر مانند شمع بسوزم، سر و برگ نگاه من به خاکستر تبدیل می‌شود، اما شعله وجودم در اندیشه‌ام همچنان در حال سوختن و فعالیت است.
هوش مصنوعی: از عشق و تمایلات نمی‌توانم فرار کنم، چه کار می‌شود کرد؟ این تلاش نفس است که مرا به هر راهی می‌کشد.
هوش مصنوعی: دنیا پر از خیال‌ها و توهمات است، اما حقیقت باید مانند رعد و برق، با قدرت و روشنایی خود، هر چیزی را که در این جنگل پنهان است، از ریشه بیرون بکشد.
هوش مصنوعی: در آهنگ وفا، دیگر نشانی از تدبیر و تدبیرگر نیست و فرهاد همچنان با چکش بر سر خود می‌کوبد.
هوش مصنوعی: در جایی که فکر تو به زیبایی و سرسبزی دل‌انگیز است، چشم‌هایت با تأکید و درخشش خاصی به نظر می‌رسند و مانند ریشه‌ای در زمین نفوذ می‌کنند.
هوش مصنوعی: در مهمانی تو شمعی ذوب شده است، وقت آن رسیده که رنگی به چهره‌ام بیفزاید و غیرت در وجودم بیدار شود.
هوش مصنوعی: نگاه پرشور تو به قدری تاثیرگذار است که حتی در خاموشی‌اش، حس و حال مستانه‌ای به وجود می‌آورد و مانند شیشه‌ای به نفس در نفس‌ش می‌افتد.
هوش مصنوعی: کسی که امروز در دنیای غزل تلاش می‌کند و افکار خود را پیش می‌برد، همانند نگین با ارزشی در شعر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر نالهٔ من پرتو اندیشه دواند
توفان قیامت به فلک ریشه دواند
شوق تو به سامان خراش دل عشاق
ناخن چه خیال است مگر تیشه دواند
دور از مژه اشک است و همان بی‌سر و پایی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.