پای طلب دمی‌که سر از دل برآورد
چون تار شمع جاده ز منزل برآورد
چون سایه خاک مال تلاش فسرده‌ام
کو همتی که پایم ازین گل برآورد
دل داغ ریشه‌ای‌ست‌که هرگه نموکند
چون شمع ازتوقع حاصل برآورد
خط غبار من‌که رساند به‌کوی یار
این نامه را مگرپر بسمل برآورد
هرجا رسد نوید شهیدان تیغ عشق
آغوش سر ز زخم حمایل برآورد
جون شمع لرزه در جگر از ترزبانی‌ام
ای شیوه‌ام مباد ز محفل برآورد
در وادیی که غیرت لیلی درد نقاب
مجنون سربریده زمحمل برآورد
ضبط خودت بن است غم خلق هرزه چند
گوهرمحیط را به چه ساحل برآورد
بنیاد این خرابه به آبی نمی‌رسد
تاکی‌کسی عرق‌کند وگل برآورد
بر آستان رحمت مطلق بریدنی‌ست
دستی‌که مطلب از لب سایل برآورد
بیدل نفس‌گر از در ابرام بگذرد
عشقش چه ممکن است‌که از دل برآورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره longing و عشق عمیق سخن می‌گوید. شاعر به احساساتش که ناشی از عشق و آرزوهاست، اشاره می‌کند و به دنبال راهی است تا از موانع و مشکلات عبور کند. او به تشبیهاتی مانند شمع و سایه اشاره می‌کند تا وضعیت خود را به تصویر بکشد. در عین حال، او از رنج و درد ناشی از عشق نیز سخن می‌گوید و تلاش می‌کند تا به امید و عشق ادامه دهد، حتی در شرایط سخت و ناامیدکننده. در نهایت، شعر به این نتیجه می‌رسد که عشق می‌تواند عمیق‌تر از هر درد و رنجی باشد و قدرتی ویژه در زندگی انسان‌ها دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که دل به جستجوی چیزی برخیزد، همچون شعله‌ای که از شمع بیرون می‌آید، راه را به سوی مقصد خود پیدا می‌کند و به حرکت درمی‌آید.
هوش مصنوعی: من مانند یک سایه‌ی خاموش و بی‌روح هستم و تلاشم بی‌نتیجه مانده است. انگیزه و اراده‌ای که مرا از این وضعیت نجات دهد، کجاست؟
هوش مصنوعی: دل همچون ریشه‌ای سوزان است که هرگز رشد نمی‌کند، همان‌طور که شمع از انتظار برآورده نشود.
هوش مصنوعی: غبار خط من چگونه توانست این نامه را به محله محبوب برساند، مگر اینکه مانند پر از یک پرنده زخمی به هوا برخاسته باشد.
هوش مصنوعی: هر جا که خبر از جان‌فشانی‌های عاشقان برسد، عشق مانند شمشیری در دست، خود را به نمایش می‌گذارد و بر زخم‌هایش پرده‌ای از مقاومت می‌افکند.
هوش مصنوعی: ای دوست، وقتی که شمع در حال لرزیدن است و جگرم از ترس می‌لرزد، امیدوارم که روش و رفتارتان باعث نشود که من از این جمع جدا شوم.
هوش مصنوعی: در سرزمینی که غیرت و عشق لیلی به اوج خود رسیده، درد و رنج مجنون همچون سر بریده‌ای از شانه‌اش به بالا آمده است.
هوش مصنوعی: کنترل احساسات و نگرانی‌هایت را در نظر بگیر، چراکه با توجه به ارزش‌های واقعی و هدف‌هایت، نمی‌توان به نظرات و قضاوت‌های مردم بی‌مقدار توجه کرد. هر کس آنچه در دل داشت را به نمایش می‌گذارد، ولی این موضوع به دستاوردهای واقعی ارتباطی ندارد.
هوش مصنوعی: این مکان ویران هرگز به آب و جوی مورد نظر نمی‌رسد، مگر این که کسی تلاش کند و با زحمت، آن را دوباره به زندگی برگرداند.
هوش مصنوعی: دستی که وارد دروازه رحمت بی‌پایان شود، باید از تمام خواسته‌ها و درخواست‌ها فارغ باشد.
هوش مصنوعی: اگر بیدل با دلش بجنگد و تصمیم بگیرد که عشق را فراموش کند، باز هم دور از انتظار نیست که عشق از دلش بیرون نرود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.