|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق عاشقانه می‌پردازد. شاعر می‌گوید که دلش از عشق به معشوق رفته و هیچ جایگاهی برای ماندن ندارد. او از مشکلات عشق صحبت می‌کند و اشاره می‌کند که برای احساساتش هیچ عذری دیگر پذیرفته نیست، زیرا دلش در میان دل‌های دیگر نمی‌ماند. به طور کلی، این ابیات به احساس از دست دادن و مشکلات عشق اشاره دارند.
هوش مصنوعی: دل به همراه تو رفت و دیگر هیچ منزل و مکانی باقی نماند. در عشق بگو که کدام درد و مشکل وجود دارد که باقی بماند؟
هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که برای نگه‌داشتن عشق یا احساساتی که در دل داریم، به اندازه‌ای عذر و توضیح لازم است که نمی‌توان به راحتی آن را توجیه کرد، زیرا دل انسان به شدت تحت تأثیر این احساسات قرار دارد و حتی اگر بخواهد، نمی‌تواند از آنها رهایی یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.