|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به مفهوم‌های عمیق و پیچیده‌ای در مورد کفر و ایمان اشاره می‌کند. کفر اول برای همه شناخته شده است، اما کفر دوم که به نوعی عمیق‌تر است، برای هیچ‌کس قابل درک نیست جز خاصان و عارفان. در اینجا به جمعیت عوام اشاره می‌شود که در مواجهه با این کفر حیران هستند. شاعر تأکید می‌کند که این نوع کفر از ایمان برای او زیبا‌تر و بهتر است و به وجود یک ایمان خاص و عمیق‌تر در عارفان اشاره می‌کند. در نهایت، اشاره می‌شود که تنها معادل عارف، مردی است که به درک واقعی از کفر و ایمان رسیده است.
هوش مصنوعی: هر کسی اولین مرحله کفر را می‌تواند تشخیص دهد، اما مرحله دوم کفر را هیچ‌کس نمی‌تواند بشناسد.
هوش مصنوعی: این مردمان را دیدم که در کفر و disbelief غوطه ور بودند و از آن حیرت و شگفتی زیادی داشتم. فقط افراد خاص و آگاه هستند که می‌توانند عمق این وضعیت را درک کنند.
هوش مصنوعی: این کفر (انکار) برای ما از ایمان شیرین‌تر است. من تنها این را نگفتم، بلکه عارفان بسیاری نیز چنین گفته‌اند.
هوش مصنوعی: دوست اینجا نشانه‌ای از کفر است که ایمان برای گروه خاصی در نظر گرفته شده است و غیر از افراد خاص کسی نمی‌تواند آن را درک کند.
هوش مصنوعی: آن مرد خدا به مانند عارفان شد و با نگاهی جدید، به کفر و ناامیدی، نیکو و مثبت نگاه کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند گردی گرد این بیچارگان؟
بی‌کسان را جوئی از بس بی‌کسی!
تا توانستی ربودی چون عقاب
چون شدی عاجز گرفتی کرگسی
فاسقی بودی به وقت دسترس
[...]
چون کسی می‌بشکند نان کسی
حق گزاری می‌کند آن کس بسی
خار در دل گر بدیدی هر خسی
دستْ کِی بودی غمان را بر کسی؟
گفت وقتی دل ببرد از من کسی
همچو من بودند ازو بیدل بسی
پرده بر رویش فروهشتم بسی
تا نبیند خویشتن را هر کسی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.