پروانه ای موجود ظریف
پروانه ای مخلوق شریف
ای صاحب پرهای لطیف
چون شد که از دشمن تو پروا نکنی
جز جانب آتش تو پروا نکنی
رسم فداکاری خوش آموخته‌ای
خود را برای دیگران سوخته‌ای
جز عاشقی چیزی نیاموخته‌ای
باید دلا تقلید پروانه کنی
جان را فدای روی جانانه کنی
مُردی توای پروانه و مُرد هنر
موسیقی و حسن و کمالات دگر
ای شمع خائن، شو ز غم زیر و زبر
پروانه را کشتی و حاشا نکنی
ای شمع بی‌پروای دنی
پروانه را کشتی علنی
یارب که امشب را تو فردا نکنی
یارب که امشب را، که امشب را تو فردا نکنی
ای روح پروانه تو در بهشت برین
یادی از ما نکنی
* * *
آن خوشنوا مرغ سحری
رنجیده از خوی بشری
شد، تا به فردوس برین ناله کند
گلبانک آزادی در آن صفحه، در آن صفحه زند
چشم قضا زد ره به شیرین سخنش
قفل خموشی زد اجل بر دهنش
کنج قفس را کرد بیت‌الحزنش
غافل که این بلبل قفس می‌شکند
پروانه ای مرغ سحرم
ز مردنت خون شد جگرم
دیگر به موسیقی تو غوغا نکنی
شوری و شهنازی، و شهنازی تو برپا نکنی
ای روح پروانه
چرا عزیز من
یادی تو از ما نکنی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره پروانه و شمع است که نماد عشق و فداکاری هستند. پروانه به خاطر زیبایی و عشق، جانش را فدای شمع می‌کند و به شمع اشاره می‌کند که او نیز در برابر فراق و غم، باید بی‌پروا باشد. شاعر از پروانه درخواست می‌کند تا از رفتار و فداکاری‌اش الگو بگیرد و به عشق و هنر پردازد. در ادامه، بلبل یا مرغ سحری نیز به احساس رنج و دلتنگی اشاره دارد و از قفسی که در آن گرفتار است ناله می‌کند. در نهایت، شاعر از روح پروانه می‌خواهد که یاد آنها را فراموش نکند و به یادشان نغمه سر دهد.
هوش مصنوعی: پروانه موجودی بسیار لطیف و زیباست.
هوش مصنوعی: ای کسی که بال‌های نرم و زیبایی داری.
هوش مصنوعی: زمانی که از دشمن خود ترسی نداری و تنها از آتش می‌ترسی، یعنی مشکلات بزرگتری وجود دارد که باید به آنها توجه کنی.
هوش مصنوعی: تو یاد گرفته‌ای که چگونه برای دیگران فداکاری کنی و خود را به خاطر آنها نادیده بگیری.
هوش مصنوعی: تو هیچ چیز جز عشق را یاد نگرفته‌ای.
هوش مصنوعی: باید مانند پروانه عاشق شوی و جانت را برای وصال محبوب تقدیم کنی.
هوش مصنوعی: تو همچون پروانه‌ای هستی که به خاطر زیبایی و جذابیتش از بین رفته است و در این میان هنر موسیقی و دیگر ویژگی‌های نیکو نیز نابود شده‌اند.
هوش مصنوعی: ای شمع! تو که به پروانه خیانت کردی، او را به خاطر غم خودت از بین بردی، به هیچ وجه خودت را تبرئه نکن.
هوش مصنوعی: ای شمع بی‌پروا، تو در روشنایی‌ات پروانه را به طور آشکار سوزاندی.
هوش مصنوعی: ای خدا، کاش شب را به فردا نیندازی و این لحظه زیبا را از ما نگیری.
هوش مصنوعی: ای روح مهربان پروانه، آیا فراموش کرده‌ای که در بهشت عالی از ما یاد کنی؟
هوش مصنوعی: تو از طریق تمرین و تجربه به دست آمده‌اید و مهارت‌هایی را فرا گرفته‌اید که بر اساس اطلاعات و دانسته‌های تا مهرماه 2023 شکل گرفته است.
هوش مصنوعی: آن پرنده خوش صدا که صبح‌ها می‌خواند، از رفتار و ویژگی‌های انسانی ناخرسند است.
هوش مصنوعی: تا به سرای بهشت برین ناله کند، سرود آزادی در آن صفحه پخش می‌شود و در آن صفحه زندگی می‌کند.
هوش مصنوعی: چشم تقدیر به زیبایی کلام او نظر کرد و سرنوشت به او اجازه نداد که چیزی بگوید.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ی قفس، غم‌خانه‌ای درست کرده که پرنده‌ی خوش‌آواز نمی‌داند و بی‌خبر است که این پرنده قفس را خواهد شکست.
هوش مصنوعی: پروانه‌ای که در صبح زود به آسمان می‌پرد، به خاطر از دست دادن تو قلبم پر از درد و اندوه شده است.
هوش مصنوعی: دیگر به آهنگ تو هیاهو و شور برپا نخواهد شد و نخواهی توانست زیبایی‌های خود را به نمایش بگذاری.
هوش مصنوعی: ای روح پروانه، چرا عزیز من این گونه غمگین و دلشکسته‌ای؟
هوش مصنوعی: اگر تو خاطره‌ای از ما نداشته باشی، ما را فراموش خواهی کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.