در ماتمت ای ملک، ملک خون بگریست
وز سوز تو در افق فلک خون بگریست
تا خاک‌نشین شدی تو ای گنج کمال
زین غصه سماک بر سمک خون بگریست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
در ماتمت ای ملک، ملک خون بگریست
وز سوز تو در افق فلک خون بگریست
تا خاک‌نشین شدی تو ای گنج کمال
زین غصه سماک بر سمک خون بگریست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وصف غم و سوگواری می‌پردازد که به خاطر از دست دادن یک ملک و عظمت او به وجود آمده است. او بیان می‌کند که این غم تا آسمان‌ها کشیده شده و حتی زمین نیز با این اندوه پر از گریه شده است. شاعر به عظمت و کمال آن ملک اشاره می‌کند و می‌گوید که با فقدان او، جهان به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و در سوگ او گریسته است.
هوش مصنوعی: ای ملک، به خاطر اندوه تو، آسمان به گریه افتاد و از حرارت درد و غم تو، افق نیز پر از خون شد.
هوش مصنوعی: ای گنجی که به مقام کمال رسیدی، حالا که در خاک فرو رفته‌ای، از غصه سماک (ستاره‌ای در آسمان) بر سمک (که به نوعی از جانواران اشاره دارد) گریه کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.