به استوانی و استواری دین کوشش کن چه مهمترین خرسندی دانایی (است) و بزرگتر از آن امید به مینو است.
بدین کوشو پیوستهخرسند باش
به دانش درختی برومند باش
چو دانا بود مرد امّیدوار
به مینو گراید سرانجام کار
که دانا که دارد امید، آن بهست
ز دانای نومید، نادان بهست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار بر اهمیت استواری دین و تلاش برای دانایی تأکید شده است. شاعر میگوید که خرسندی واقعی در دانایی و امید به مینو (بهشت یا کمال) نهفته است. او از خوانندگان میخواهد که در پی دانش باشند و همواره خرسند و امیدوار باشند. در نهایت، به این نکته اشاره میکند که فرد دانا و امیدوار، به سعادت میرسد، در حالی که نادانی که نومید است، بیخبر از حقیقت است.
هوش مصنوعی: به استحکام و ثبات دین تلاش کن، زیرا بالاترین خوشنودی در دانش است و بزرگتر از آن، امید به دنیای دیگر است.
هوش مصنوعی: در تلاش باش و همواره خوشحال باش، مانند درختی بزرگ و سرسبز از علم و دانش بهرهمند شو.
هوش مصنوعی: وقتی فردی دانا و آگاه باشد، در نهایت به راهی زیبا و دلپذیر هدایت میشود.
هوش مصنوعی: کسی که دانش دارد و به آینده امیدوار است، از دانشمندی که ناامید است بهتر است، چرا که نادان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.