|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به فقدان خواجه اشاره میکند که به خاک خوابیده و او به خاطر ناراحتی و غم هنوز در حال ناله و آه است. او با اشاره به غم و اندوه، به از بین رفتن رنگ و آب خواجه پرداخته و به پوشش سیاه و کبود او اشاره میکند. شاعر همچنین به غم و اندوهش بر این باور است که با رفتن خواجه، او نتوانسته به راحتی از غم خود رها شود.
هوش مصنوعی: خواجه رفت و در خاک آرام گرفت و تو به خاطر نادانیات هنوز در غم او به ناله و آه هستی.
هوش مصنوعی: او از خود غبار و کدورت را زدوده و حالا در حالیکه تو هنوز در لباسهای تیره و غمگین هستی، به زندگی خود ادامه میدهد.
هوش مصنوعی: فکر نکن که او به خانهاش رفته و دیگر برنگشته است؛ به خودت برگرد و به احساساتت رسیدگی کن، زیرا هنوز در مسیرش هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.