گر نیم‌شبی مست در آغوش من افتد
چندان به لبش بوسه زنم کز سخن افتد
صد بار به پیش قدمش جان بسپارم
یکبار مگر گوشه چشمش به من افتد
ای بر سر سودای تو سرها شده بر باد
دور از تو چنانم که سری بی‌بدن افتد
آوازه کوچک دهنت ورد زبان‌هاست
پیدا شود آن راز که در هر دهن افتد
طوفان حدیث من اگر بگذرد از هند
در زیر لحد ریگ به کفش حسن افتد
شیرین نفتد هرکه زند تیشه که این رمز
شوری است که تنها به سرکوهکن افتد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و هیجان ناشی از آن می‌پردازد. شاعر از احساساتی عمیق و وابستگی به محبوبش صحبت می‌کند و بیان می‌کند که در حضور او چقدر مست و خوشحال است. او به بوسیدن محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که جانش را بارها فدای او خواهد کرد، به امید اینکه یک نگاه از او نصیبش شود. همچنین، شاعر از دوری و بی‌تابی خود در غیاب محبوب می‌گوید و به قدرت و شهرت محبتش اشاره می‌کند. در نهایت به این نکته می‌رسد که عشق او همچون رمزی عمیق است که تنها از طریق تجربه عاطفی واقعی قابل درک است.
هوش مصنوعی: اگر در نیمه شب، کسی مست و در آغوش من بیفتد، آنقدر به لبش بوسه می‌زنم که دیگر نتواند سخنی بگوید.
هوش مصنوعی: من بارها جانم را برای او فدای قدمش می‌کنم، شاید یک بار نگاه مهرآمیزش به من بیفتد.
هوش مصنوعی: من از عشق تو به حدی دیوانه‌ام که سرها بر باد رفته است. دور از تو به گونه‌ای هستم که مانند سر بی‌بدن می‌مانم.
هوش مصنوعی: صدای نازک و دلنشین تو در بین مردم می‌پیچد و راز نهفته‌ای که در هر زبانی بیان شود، نمایان خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر طوفانی از سخنان من از هند بگذرد، خاک زیر خاک را به دست حسن می‌سپارد.
هوش مصنوعی: هر کس که ابزاری را به کار گیرد تا شیرینی و زیبایی را از بین ببرد، به حقیقت نمی‌رسد. درک این راز شگفت‌انگیز فقط به کسانی می‌رسد که توانایی عبور از موانع را دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چون طرّه عنبر شکنش در شکن افتد
از سنبل تر سلسله بر نسترن افتد
دانی که عرق بر رخ خوبش بچه ماند
چون ژاله که بر برگ گل یاسمن افتد
کام دل شوریده ز لعل تو برآرم
[...]
گر سایه آن ماه به سوی چمن افتد
از رشک قدش لرزه به سرو سمن افتد
صد چشمه آب خضر از خاک برآید
هر جا که لعابی به زمین زآن دهن افتد
رفت از سر کوی تو دل از دست رقیبان
[...]
زان چشم ندیدم که نگاهی بمن افتد
بیمار عجب نیست اگر کم سخن افتد
نزدیک بآسیب چنانم که پس از مرگ
از شمع مزار آتشم اندر کفن افتد
دل رنگ ندارد زتو چون داغ ز لاله
[...]
ای کاش پی قتل من آن سیم تن افتد
شاید که نگاهش گه کشتن به من افتد
صد تیشه بباید زدنش بر دل هر سنگ
تا سایهٔ شیرین به سر کوه کن افتد
واقف شود از حالت دل‌های شکسته
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.