|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ویژگی‌های بخیل می‌پردازد. شاعر می‌گوید که بخیل از درخواست‌های دیگران ترس دارد و از گرسنگی هم نگران است. زمانی که در کنار آشنایان خود قرار می‌گیرد، به سرعت عبور می‌کند و تنها سلام می‌کند. همچنین، مال و دارایی او هیچ نفعی برای دیگران ندارد و معمولاً نمی‌خواهد که آن را با کسی تقسیم کند.
هوش مصنوعی: سه نشانه در رفتار بخیل آشکار می‌شود که به تو می‌گویم، ای خلیل، آنها را به خاطر بسپار.
هوش مصنوعی: او از گدایی و فقر می‌ترسید و از گرسنگی نیز نگران و لرزان بود.
هوش مصنوعی: زمانی که شخص به دوستان و آشنایان خود برسد، مانند باد از کنارشان گذر می‌کند و فقط سلامی می‌گوید.
هوش مصنوعی: اگر کسی از مال و ثروت بی‌بهره باشد، هیچ فایده‌ای برای او نخواهد داشت؛ زیرا از خواندن و علم‌آموزی نیز بهره‌مند نخواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.