عافیت را گر بجویی ای عزیز
می‌توانش یافتن در چار چیز
ایمنی و نعمت اندر خاندان
تندرستی و فراغت بعد از آن
چونکه بانعمت امانی باشدت
عافیت را زان نشانی باشدت
با دل فارغ چو باشی تندرست
دیگر از دنیا نباید هیچ جست
بر میآور تا توانی کام نفس
تا نیفتی ای پسر در دام نفس
زیر پای آور هوای نفس را
کم بدو ده بهرهای نفس را
نفس و شیطان می‌برند از ره ترا
تا بیندازند اندر چه ترا
نفس را سرکوب و دایم خوار دار
تاتوانی دورش از مردار دار
نفس بد را هر که سیرش می‌کند
درگنه کردن دلیرش می‌کند
خلق خود را دور دار از هرمزه
تا نیفتی در وبال و در بزه
ز آب و نان تالب شکم را پر مساز
همچو حیوان بهر خودآ خور مساز
روز کم خور گرچه صایم نیستی
پر مخور آخر بهایم نیستی
ای که در خوابی همه شب تا بروز
بهر گور خود چراغی برفروز
خواب و خور جز پیشهٔ انعام نیست
خفتگان را بهره زین انعام نیست
ای پسر بسیار خواهی خفت خیز
گر خبرداری ز خود بی گفت خیز
دل درین دنیای دون بستن خطاست
دامن از وی گر تو در چینی رواست
از چه بندی دل بدنیای دنی
چون نه جاوید در وی بودنی
ظاهر خود را میارای ای فقیر
تا چو بدری باطنت گردد منیر
طالب هر صورت زیبا مباش
در هوای اطلس و دیبا مباش
از هوا بگذر خدا را بنده باش
زندگی می‌بایدت در ژنده باش
خرقهٔ پشمینه را بر دوش کن
شربتی از نامرادی نوش کن
ای که در بر می‌کشی پشمینه را
پاک سازاز کبر اول سینه را
گر همی خواهی نصیب از آخرت
رو بدر کن جامهای فاخرت
بی‌تکلف باش و آرایش مجوی
ترک راحت گیر و آسایش مجوی
در برت گو کسوت نیکو مباش
زیر پهلو جامه خوابت گو مباش
همچو صوفی در پلاس وصوف باش
با صفتهای خدا موصوف باش
مرد ره را بوریا قالین بود
زانکه خشتش عاقبت بالین بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به موضوع عافیت و راه‌های دستیابی به آن می‌پردازد. عافیت را می‌توان در چهار چیز یافت: ایمنی در خانواده، نعمت، تندرستی و فراغت. اهمیت دل شاد و تندرست بودن مورد تأکید قرار می‌گیرد و همچنین نسبت به هوای نفس و شیطان هشدار داده می‌شود. نویسنده به شخص خواننده توصیه می‌کند که خود را از زندگی مادی و زخارف دنیا دور نگه دارد و به روحانیت و معناگرایی بپردازد. او تأکید می‌کند که خواب و خوراک فقط برای حیوانات است و انسان باید بیدار و هوشیار باشد. در نهایت، اهمیت زندگی ساده و دوری از تظاهر و تکلف تأکید می‌شود و انسان باید به صفات نیکو و خداگونه متصف باشد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال آرامش و سلامت هستی، می‌توانی آن را در چهار نکته پیدا کنی.
هوش مصنوعی: امنیت و نعمت در خانواده به معنای سلامتی و آسایش بعد از آن است.
هوش مصنوعی: وقتی که نعمت و خوبی در زندگی‌ات وجود داشته باشد، نشانه‌ای از سلامت و عافیت برای تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: زمانی که دل آرام و راحتی داشته باشی و از هر گونه نگرانی آزاد باشی، دیگر نیازی به جستجوی چیزهای مادی و دنیوی نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: هرچه توانایی داری، به آرزوهایت برس، تا اینکه در چنگال نفس خود نیفتی، ای پسر.
هوش مصنوعی: به خودت اجازه نده که خواسته‌های نفسانی و هوس‌ها بر تو غلبه کنند، بلکه سعی کن آنها را محدود کنی و راه‌ها و امکاناتی برای کنترل نفس خود فراهم کنی.
هوش مصنوعی: نفس و شیطان تو را از راه اصلی خود منحرف می‌کنند تا ببینند به کجا می‌افتی و به چه سرنوشتی دچار می‌شوی.
هوش مصنوعی: نفس را تحت کنترل قرار بده و همیشه آن را ذلیل و خوار نگه‌دار، تا جایی که بتوانی آن را از مرداب گناهان دور نگه‌داری.
هوش مصنوعی: هر کسی که نفس بد را سیر کند و به آن توجه کند، در واقع او را به گناه کردن شجاع می‌سازد.
هوش مصنوعی: اجازه نده که مردم بد و نادرست بر تو تأثیر بگذارند و خودت را از آنها دور نگه‌دار تا به مشکلات و گناهان نیفتی.
هوش مصنوعی: فریب خویشتن را نخور و هدف زندگی‌ات را محدود به تأمین نیازهای جسمی نکن. مانند حیوانات نباش که تنها به فکر سیر کردن شکم خود هستند.
هوش مصنوعی: در روزهای کوتاه تابستان وقتی که روز کم می‌تابد، اگرچه روزه‌دار نیستی نباید زیاد بخوری، چون هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌ای که بتوانی هر چه خواستی بخوری.
هوش مصنوعی: ای کسی که شب‌ها در خواب غفلت به سر می‌بری، تا وقتی که روز مرگت فرا برسد، چراغی برای روشنایی در مسیر زندگی‌ات روشن کن.
هوش مصنوعی: خواب و خوردن جز برای تقویت زندگی و رونق بخشیدن به آن فایده‌ای ندارد و افرادی که در خواب غفلت به سر می‌برند، از این نعمت‌ها بهرهای نخواهند برد.
هوش مصنوعی: ای پسر، اگر می‌خواهی خواب راحتی داشته باشی، باید خود را بشناسی و بدون نیاز به کلمات عمل کنی.
هوش مصنوعی: بستن دل به این دنیا و محبت به آن اشتباه است، اما اگر تو از آن دنیا خود را کنار بکشی، به دوری از آن اشکالی ندارد.
هوش مصنوعی: چرا دل خود را به دنیای زودگذر و فانی وابسته می‌کنی، در حالی که در آن زندگی جاودانه‌ای وجود ندارد؟
هوش مصنوعی: ای فقیر، ظاهر خود را زیبا کن تا باطنت هم مانند ماه جلا و روشن شود.
هوش مصنوعی: به دنبال زیبایی‌های ظاهری و زرق و برق نباش، به عشق لباس‌های گران‌قیمت و مجلل نباش.
هوش مصنوعی: از عالم دنیا بگذر و نسبت به خداوند بندگی کن، زیرا زندگی باید در تواضع و سادگی باشد.
هوش مصنوعی: پوشش پشمین را به دوش بزن و جرعه‌ای از ناامیدی را بنوش.
هوش مصنوعی: ای کسی که در آغوش خود پشمینه را می‌پوشی، با کبر و arrogance در دل خود خداحافظی کن و آن را از سینه‌ات پاک ساز.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی بهرهای از زندگی پس از مرگ داشته باشی، باید از لذات دنیوی و امور فانی چشم بپوشی و به دنبال چیزهای باارزش‌تر باشی.
هوش مصنوعی: ساده و بی‌دغدغه زندگی کن و به دنبال ظاهرسازی نباش. راحتی و آسایش را فراموش کن و نگذار آنها تو را از مسیر زندگی‌ات دور کنند.
هوش مصنوعی: در کنار تو نباید لباس نیکو بپوشم، و زیر بالشتت هم نباید لباست را بگذارم.
هوش مصنوعی: مانند یک صوفی با لباس ساده و افتادگی زندگی کن و خود را با ویژگی‌های خدا معرفی کن.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که انسان‌های ساده و زحمت‌کش، به خاطر زندگی سخت و زحماتشان، در نهایت زندگی‌شان به حالت بهتری تبدیل می‌شود. مانند این که حتی اگر شروعی humble و فقیرانه داشته باشند، در نهایت به جایگاه‌هایی بالاتر می‌رسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.