عاشقی را بود معشوقی چو ماه
مهر کرده ترک پیش او کلاه
مدتی در انتظارش بوده بود
جان به لب پرخون دل پالوده بود
داد آخر وعدهٔ وصلیش یار
گفت خواهد بودت امشب روز بار
مرد آمد تا در دلخواه خویش
اوفتادش مشکلی در راه پیش
گفت اگر این حلقه را بر در زنم
گویدم آن کیست من گویم منم
گویدم پس چون توئی با خویش ساز
عشق اگر بازی همه با خویش باز
ور بدو گویم نیم من این توی
گویدم پس تو برو گر میروی
در میان این دو مشکل چون کنم
خویش را بیخویش حاصل چون کنم
از شبانگه بر در آن دلفروز
هم درین اندیشه بود او تا به روز
این سخن گفتند پیش صادقی
گفت عاقل بود او نه عاشقی
زآنکه همچون عاقلان صد گونه حال
گشت بر وی در جواب و در سؤال
لیک اگر بودیش عشقی کارگر
درشکستی زود و در رفتی بدر
تا براندیشی تو کار از بد دلی
حاصلت گردد همه بی حاصلی
عاشقان را نیست با اندیشه کار
مصلحت اندیش باشد پیشه کار
عاشق جانسوز خواهد سوز عشق
روز محشر شب شود در روز عشق
عشق بر معشوق چشم افتادنست
بعد از آن از بیدلی جان دادنست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، عاشق با معشوقی زیبا مانند ماه عشق ورزیده است و با اضطراب و نگرانی در انتظار دیدار او به سر می‌برد. روزی وعده می‌دهد که می‌تواند او را ملاقات کند، اما در راه با مشکلاتی مواجه می‌شود. او درگیر شک و تردید درباره عشق و هویت خود می‌شود، و در این تفکر که آیا باز هم به معشوق نزدیک شود یا نه، سردرگم است.
شخصی صادق به او می‌گوید که او تنها عاقل است و نه عاشق، زیرا عشق واقعی نیاز به تصمیم‌گیری و عدم تردید دارد. اگر عاشق واقعی باشد، باید از دل‌مشغولی‌های ذهنی رها شود و به عشق بپردازد، چراکه عشق و دیوانگی، دو روی یک سکه‌اند. در نهایت، عشق درست زمانی که معشوق را می‌بیند، آغاز می‌شود و در پی آن، عاشق باید از بی‌خوابی و نگرانی رهایی یابد.
هوش مصنوعی: عاشقی که معشوقش مانند ماه است، وقتی به او روی می‌آورد، کلاه را از سر برمی‌دارد.
هوش مصنوعی: مدتی طولانی در انتظار او بوده و روحش از ناراحتی و دلش از غم به شدت آزار می‌کشید.
هوش مصنوعی: در نهایت، محبوبم گفت که امشب به دیدارم خواهد آمد و با هم روز خوشی را سپری خواهیم کرد.
هوش مصنوعی: مردی به سمت هدفش رفت، اما در مسیرش با یک مشکل مواجه شد.
هوش مصنوعی: اگر این حلقه را بر در بزنم، آن‌گاه در پاسخ می‌گویند که این کیست؟ من می‌گویم من هستم.
هوش مصنوعی: گفتم اگر تو هستی، عشق را با خودت در میان بگذار. اگر قرار است بازی کنی، همه چیز را با خودت بازی کن.
هوش مصنوعی: اگر به او بگویم که بخشی از من هستی، او پاسخ می‌دهد پس اگر می‌خواهی برو.
هوش مصنوعی: در شرایطی که با دو مشکل بزرگ مواجه هستم، چطور می‌توانم خودم را از این مشکلات رها کنم و به نتیجه‌ای برسم؟
هوش مصنوعی: او از شب تا صبح در کنار در آن معشوق زیبا منتظر بود و در فکر و خیال او به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: این صحبت را عاقل‌ترین فرد بیان کرد، نه شخصی عاشق.
هوش مصنوعی: زیرا که مانند خردمندان، پاسخ‌ها و وضعیت‌های مختلفی بر او در حین پاسخ دادن و سوال کردن پیش می‌آید.
هوش مصنوعی: اما اگر در او عشقی واقعی وجود داشت، زودتر از این شکست می‌خورد و از آنجا می‌رفت.
هوش مصنوعی: اگر با بدبینی و منفی‌نگری به مسائل نگاه کنی، نتیجه‌اش برای تو فقط نداشتن حاصل و فایده خواهد بود.
هوش مصنوعی: عاشقان بدون اندیشه و تفکر عمل می‌کنند؛ آنها به دنبال مصلحت‌جویی و محاسبات عقلانی نیستند.
هوش مصنوعی: عاشقی که عشقش او را می‌سوزاند، در روز قیامت نیز مانند شب، با آتش عشق خود سوزان خواهد بود.
هوش مصنوعی: عشق به معشوق زمانی آغاز می‌شود که انسان به او توجه کند، و بعد از آن، از درد و رنج عاشقانه جان می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.